صدقه

ابن عباس درباره «آیه نجوا» می‌گوید: خداوند با این آیه سخن گفتن با پیامبر صلی الله علیه و آله را حرام فرمود و لازم بود اگر کسی قصد گفتگو با وی را داشت، یک درهم صدقه بدهد. اما با وجود چنین شرطی، دیگر کسی حاضر نبود به دیدار پیامبر بیاید

علی علیه‌السلام: من اولین کسی بودم که بعد از نزول آیه «نجوا» با رسول خدا صلی الله علیه و آله دیدار و گفتگو کردم. دیناری داشتم که آن را با ده درهم عوض کردم و با آن ده بار با پیامبر ملاقات کردم، یعنی هربار که به دیدار او می‌رفتم

علی علیه‌السلام: در قرآن آیه‌ای هست که پیش از من کسی بدان عمل نکرده و بعد از من هم کسی به آن عمل نخواهد کرد و این آیه ، آیه «نجوا» می‌باشد. وقتی این آیه نازل شد، من یک دینار داشتم که آن را با ده درهم عوض کردم و

‌امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «إذا ناجَیْتُمُ الرَّسولَ فَقَدِّمواْ بَیْنَ یَدَیْ نجْواکُمْ صَدَقَه»{هنگامی که می‌خواهید با رسول خدا نجوا کنید، قبل از آن صدقه‌ای بدهید}(مجادله/12) فرمود: علی علیه‌السلام برای ملاقات با رسول خدا صلی الله علیه و آله صدقه داد و سپس این آیه با آیه [بعد]: «ءَ أشْفَقْتُمْ أن

وقتی ابوبکر بر مسند قدرت نشست، خالد بن ولید را نزد بنی حَنیفه فرستاد تا زکات اموالشان را بگیرد. بنی حنیفه به خالد گفتند: رسول الله صلی الله علیه و آله هر سال مردی را می‌فرستاد که صدقات ما را از ثروتمندانمان می‌گرفت و میان فقیران خودمان تقسیم می‌کرد، تو

عبدالله بن عمر: عمر بن خطاب از من پرسید: پسرم، بهترین شخص بعد از رسول خدا چه کسی است؟ گفتم: کسی که خداوند آنچه را که بر مردم حلال است بر او حرام و آنچه را که بر مردم حرام است بر او حلال کرده است. گفت: به خدا قسم