ابوموسی مشرقانی: در محضر امام صادق علیهالسلام بودم و جمعی از اهل کوفه هم حضور داشتند. از ایشان درباره آیه «لَئِنْ أشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُک»{اگر مشرک شوی تمام اعمالت تباه میشود.}(زمر/65) پرسیدند. امام(ع) فرمود: معنای این آیه، آنطور نیست که تصوّر میکنید. وقتی خدای عزّوجل به پیامبر(ص) سفارش کرد که علی
سلیم بن قیس هلالی: به علی علیهالسلام عرض کردم: من از سلمان، مقداد و ابوذر چیزهایی از تفسیر قرآن و روایاتی از رسول خدا صلیاللهعلیهوآله شنیدهام که با چیزی که در اختیار مردم است، فرق میکند. از شما هم چیزهای زیادی از تفسیر قرآن و احادیث پیامبر(ص) در دست مردم
سُلَیم بن قیس هلالی: امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمود: هر آیهای از قرآن که به رسول خدا صلیاللهعلیهوآله نازل شد، بر من خواند و املا میگفت و من آن را با خطّ خودم نوشتم. تأویل و تفسیر آیات، ناسخ و منسوخ آن و محکم و متشابه آن را هم به من یاد
امام باقر علیهالسلام: رسول خدا صلیاللهعلیهوآله به امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمود: آنچه برای تو میخوانم را بنویس. گفت: یا رسول الله، میترسی فراموش کنم؟! فرمود: از فراموشی تو نمیترسم و از خدا خواستهام کمک کند تا حفظ کنی و فراموشت نشود، ولی برای شرکایت بنویس! علی علیهالسلام گفت: شرکای من چه
امام باقر علیهالسلام: جبرئیل با دو انار از بهشت بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شد و آنها را به او داد. پیامبر یکی از آنها را خورد و دومی را شکست و نصف از آن را به علی علیهالسلام داد و ایشان آن را خورد. سپس پیامبر
سیدِ مرتضی: وقتی پیامبر صلیاللهعلیهوآله امیرالمؤمنین علیهالسلام را به امامت منصوب فرمود، در همان ابتدا، جمعی از قریش پیش او آمدند و گفتند: یا رسول الله، مردم هنوز نومسلماناند و رضایت نمیدهند که نبوّت برای تو و امامت برای پسر عمویت باشد! اگر دیگری را به جای او انتخاب میکردی،
هشام بن سالم: در محضر امام صادق علیهالسلام بودم که معاویة بن وهب و عبدالملک بن اعین خدمت ایشان رسیدند؛ معاویة بن وهب عرض کرد: ای فرزند پیامبر! حدیثی که میگوید رسول خدا صلی الله علیه و آله پروردگارش را دیده، چیست و او را به چه صورتی دیده است؟
عبدالله بن عباس در حالی که بر لبه چاه زمزم نشسته بود، از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت نقل میکرد. مردی با چهرهای پیچیده با عمامه وارد شد. هر چه ابن عباس «قال رسول الله» میگفت و روایتی نقل می کرد، آن مرد هم «قال رسول الله»
