حضرت آدم

امام صادق علیه‌السّلام: مردی پیش امیرالمؤمنین علیه‌السّلام در مسجد کوفه آمد، در حالی که شمشیرش را حمایل کرده بود. گفت: یا امیرالمؤمنین، در قرآن آیه‌ای هست که دینم را نابود کرده و دچار شکّ و تردید در دین شده‌ام. منظورم آیه «وَ اسْئَلْ مَنْ أرْسَلْنا مِن قَبْلِکَ مِن رُسُلِنا أجَعَلْنا

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: اگر مردم بدانند علی(ع) چه زمانی «امیرالمؤمنین» نامیده شده، برتری او را انکار نمی‌کردند. زمانی به او گفته شد «امیرالمؤمنین» که آدم(ع) هنوز بین روح و جسم بود(1). [همان زمانی که] خدای عزّوجل می‌فرماید: «وَ إذْ أخَذَ رَبُّکَ مِن بَنی آدَمَ مِن ظُهورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أشْهَدَهُمْ عَلیٰ

انس بن مالک: از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله درباره مفهوم آیات «وَ رَبُّکَ یَخْلُقُ ما یَشاءُ وَ یَخْتارُ ما کانَ لَهُمُ الْخیَرَةُ سُبْحانَ اللَّهِ وَ تَعالیٰ عَمّا یُشْرِکونَ * وَ رَبُّکَ یَعْلَمُ ما تُکِنُّ صُدورُهُمْ وَ ما یُعْلِنونَ»{پروردگار تو هر چه بخواهد می‌آفریند، و هر چه بخواهد برمی‌گزیند. آنان اختیاری ندارند.

ابن مسعود: مسأله خلافت در قرآن برای سه نفر مقرر شده است: 1- برای آدم علیه‌السلام آن‌جایی که خدا می‌فرماید: «وَ إذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائکَةِ إنّی جاعِلٌ فِی الْأرْضِ خَلیفَة»{هنگامی که پروردگارت به فرشتگان گفت: من در روی زمین، جانشینی قرار خواهم داد.}(بقره/30). یعنی من جانشینی در زمین آفریدم که

سعد بن أبی وقّاص: رسول خدا صلی الله علیه و آله نماز صبح روز جمعه را با ما اقامه کرد و به ما فرمود: روز قیامت علی بن أبی طالب پیشاپیش من «لواء الحمد» را که از دو تکه تشکیل شده است در دست دارد؛ تکه‌ای از آن از «سندس»