جابر بن یزید جُعفی: از امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «ذٰلِکَ بِأنَّهُمُ اتَّبَعواْ ما أسْخَطَ اللَّهَ وَ کَرِهواْ رِضْوانَهُ فَأحْبَطَ أعْمالَهُمْ»{این به خاطر آن است که آنها از آنچه خدا را به خشم می‌آورد پیروی کردند، و آنچه را موجب خشنودی اوست کراهت داشتند؛ از این رو، اعمالشان را نابود
از امام صادق علیه‌السلام درباره معنای آیه «أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَک»(انشراح/1) سؤال شد. ایشان فرمود: یعنی [ای پیامبر]، مگر ما به تو به واسطه علی علیه‌السلام، شرح صدر ندادیم؟! پس او را جانشین خود قرار ده. سؤال شد: آیه «فَإذا فَرَغْتَ فَانصَبْ»(انشراح/8) به چه معناست؟ امام فرمود: خدا به
رسول خدا صلی الله علیه و آله: مَثَل علی در میان شما -یا این اُمّت- به مَثَل کعبه پوشیده است که نظر کردن به آن عبادت است و حج آن فریضه.
ابوهارون عبدی: من مثل خوارج فکر می‌کردم و نظر دیگری را قبول نداشتم تا اینکه در مجلس ابوسعید خُدری حاضر شدم و شنیدم که گفت: پنج کار به مردم فرمان داده شده که به چهار مورد آن عمل کردند و یکی از آنها را رها کردند. مردی از او پرسید:
زیاد بن منذر: در محضر امام باقر علیه‌السلام بودم در حالی که ایشان مشغول سخن گفتن با مردم بود. ناگهان مردی از اهل بصره به نام عثمان أعشی که از حسن بصری نقل حدیث می‌کرد برخاست و عرض کرد: ای فرزند رسول خدا، فدایت شوم، حسن بصری حدیثی را برای
امام صادق علیه‌السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله، ابوبکر را به همراه آیه برائت به مکه فرستاد تا آن را در مراسم حج بر مردم تلاوت کند. پس جبرئیل نازل گشته و گفت: کسی جز علی علیه‌السلام نمی‌تواند آیات برائت را به جای تو ابلاغ کند. پس رسول
ابن عباس: رسول خدا صلی الله علیه و آله، ابوبکر را با سوره برائت به مکه روانه ساخت. سپس علی علیه‌السلام را به دنبالش فرستاد تا این سوره را از وی گرفته و خود این مأموریت را انجام دهد. ابوبکر به پیامبر گفت: یا رسول الله، چیزی درباره من نازل
امام صادق علیه‌السلام: آیات ابتدایی سوره توبه زمانی نازل شد که رسول خدا صلی الله علیه و آله در سال نهم هجرت از غزوه تبوک بازگشته بود. رسول خدا پس از فتح مکه مشرکان را از انجام مناسک حج در آن سال منع نفرمود…. منش رسول خدا این بود که
امام باقر علیه‌السلام: به خدا سوگند، رسول خدا صلی الله علیه و آله، ابوبکر را با آیات برائت نفرستاد تا دوباره از روی لهو آن را از وی پس بگیرد، بلکه پیامبر ابوبکر را به عنوان امیر حاجیان به مکه فرستاد و پس از منصرف شدن ابوبکر از رفتن به
تفسیر امام عسگری علیه‌السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله ده آیه از سوره برائت را به ابوبکر بن أبی قحّافه سپرد که در آن آیات، به نقض پیمان میان مسلمانان و کفار اشاره شده بود و بر اساس این آیات دیگر مشرکان حق نداشتند به کعبه نزدیک شوند.
