امام حسن عسکری علیه‌السلام در تفسیر آیات «یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنواْ ادْخُلواْ فِی السِّلْمِ کافَّةً وَ لا تَتَّبِعواْ خُطُواتِ الشَّیْطانِ إنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ * فَإن زَلَلْتُم مِن بَعْدِ ما جاءَتْکُمُ الْبَیِّناتُ فَاعْلَمواْ أنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ»{ای اهل ایمان! همگی تسلیم محض خدا باشید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید،
امام حسن عسکری علیه‌السلام در تفسیر آیات «إنَّ الَّذینَ یَکْتُمونَ ما أنزَلْنا مِنَ الْبَیِّناتِ وَ الْهُدیٰ مِن بَعْدِ ما بَیَّنّاهُ لِلنّاسِ فِی الْکِتابِ أُوْلٰئِکَ یَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ یَلْعَنُهُمُ اللّاعِنونَ * إلّا الَّذینَ تابواْ وَ أصْلَحواْ وَ بَیَّنواْ فَأُوْلٰئِکَ أتوبُ عَلَیْهِمْ وَ أنَا التَّوّابُ الرَّحیمُ»{کسانی که دلایل روشن، و وسیله هدایتی
امام باقر علیه‌السلام درباره معنای آیات «ما ضَلَّ صاحِبُکُمْ وَ مَا غَویٰ * وَ ما یَنطِقُ عَنِ الْهَویٰ * إنْ هُوَ إلَا وَحْیٌ یوحیٰ * عَلَّمَهُ شَدیدُ الْقُویٰ * ذو مِرَّةٍ فَاسْتَویٰ * وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأعْلیٰ * ثُمَّ دَنا فَتَدَلّیٰ * فَکانَ قابَ قَوْسَیْنِ أوْ أدْنیٰ * فَأوْحیٰ إلیٰ
امام صادق علیه‌السلام: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از خانه بیرون آمد و به علی علیه‌السلام فرمود: ای علی، از خدا خواستم که تو وزیر من باشی و او هم قبول کرد. از او خواستم که تو را وصی من قرار دهد و انجام داد. خواستم که تو را خلیفه و
امام حسین علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: جایگاه ابوبکر پیش من، مثل گوش است. و منزلت عمر پیش من، مثل چشم است. و جایگاه عثمان پیش من، مثل جایگاه قلب است. فردای آن روز، در حالی که امیرالمؤمنین علیه‌السلام همراه ابوبکر، عمر و عثمان بود، پیش پیامبر(ص) رفتیم و عرض
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله درباره آیه «وَ قِفوهُمْ إنَّهُم مَسْئولون»{آنان را نگه دارید که حتماً مورد بازپرسی قرار می گیرند.}(صافات/24) فرمود: آیه مربوط به ولایت علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است و این‌که بعد از آن که خدا از طریق پیامبرش(ص) آگاه کرد که خلیفه و جانشین پیامبر(ص)، اوست، آنها با او چه
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: ای مردم، چه کسی از خدا نیکو گفتارتر است؟! چه کسی راستگوتر از خداست؟! ای مردم، پروردگار شما جلَّ جلالُه به من دستور داده که علی(ع) را بزرگ، امام، خلیفه، جانشین و وزیر خودم بر شما قرار بدهم. ای مردم، بدانید که علی(ع) بعد از من دروازه
محمود بن لَبید: وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رحلت کرد، فاطمه علیهاسلام همیشه بر سر قبور شهدا می‌رفت و بر سر قبر حمزه(ع) گریه می‌کرد. روزی، سر قبر حمزه(ع) رفتم و او را آنجا در حال گریه دیدم. صبر کردم تا آرام گرفت، بعد نزدیک رفتم و سلام دادم و گفتم:
امام حسین علیه‌السلام: به محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رسیدم در حالی که ایشان در فکر فرو رفته بود و غمگین بود. عرض کردم: یا رسول الله، چرا فکرتان مشغول است؟ فرمود: جبرئیل پیش من آمد و گفت: ای پیامبر، خدای علیّ اعلی به تو سلام می‌دهد و می‌گوید: دوره نبوّتت
امیرالمؤمنین علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: خدای تبارک و تعالی می‌فرماید: یقیناً هر کس از پیشوایی غیر از امامی که از جانب ما باشد اطاعت کند، عذاب خواهم داد، حتی اگر آن شخص ذاتاً انسان خوبی باشد. من به همه کسانی که از امام عادل ما اطاعت کرده‌اند، رحم می‌کنم
