ابوسعید خُدری: در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم که مردی نزد آن حضرت آمد و عرض کرد: یا رسول الله، مرا از کلام خدای عزّوجل به ابلیس که فرمود: «أسْتَکْبَرْتَ أمْ کُنتَ مِنَ الْعالین»{آیا تکبّر کردی یا از برترینها بودی؟}(ص/75) آگاه فرمایید که اینان که
پیامبر صلی الله علیه و آله: هرکس خوشحال می‌شود که حیاتی همچون حیات من و مرگی چون مرگ من داشته باشد و به خانه‌ام در بهشت عدن وارد شود که پروردگارم آن را کاشته و به آن فرمود «باش» و «شد»، باید ولایت علی بن أبی طالب را بپذیرد و
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ای علی، خداوند دوست داشتن بینوایان و مستضعفان در زمین را به تو عطا فرمود و تو به برادری آنان خوشنود گشتی و آن‌ها نیز به پیشوایی تو خوشنود شدند؛ پس خوشا به حال کسی که تو را دوست بدارد و تصدیقت
عبدالله بن موسی: دو مرد در مورد امامت به مشاجره پرداختند و به داوری شریک بن عبدالله رضایت داده، نزد وی آمدند. شریک گفت: مرا اعمش از شقیق از سلمه از حذیفة بن یمان روایت کرده که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «خداوند عزّوجل علی را ستون خیمه
أبو حسان عجلی: دختر راشد هجری را دیدم و به او گفتم: از آنچه که از پدرت شنیدی باخبرم کن. او گفت: از او شنیدم که می گفت: حبیب من امیرالمؤمنین علیه‌السلام به من فرمود: ای راشد، اگر حرام زاده بنی امیه به سوی تو بیاید و دستان و پاها
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «هرکس دوست داشته باشد که به آن نهال سرخ که خداوند در بهشت عدن کاشته تمسک جوید، باید به حُبّ علی بن أبی طالب علیه السّلام تمسّک جوید».
رسول خدا صلی الله علیه و آله: بوی بهشت از سوی قَرَن می آید، ای اویس قرنی چقدر مشتاق توام، آگاه باشید هر کس او را دید سلام مرا به او برساند. از ایشان سوال شد: ای رسول خدا، اویس قرنی کیست؟ آن حضرت فرمود: اگر از شما پنهان گشت
رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی علیه السّلام فرمود: دوست داشتن تو ایمان و دشمنی با تو نفاق است. و نخستین کسی که وارد بهشت می‌شود، دوستدار توست و اولین کسی که وارد دوزخ می‌شود، دشمن توست. و خداوند تو را سزاوار آن کرده است، زیرا تو
جابر بن عبدالله انصاری: در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم که یک عرب پریشان حال و ژولیده احوال بر ما وارد گشت که جامه‌های کهنه و پاره بر تن داشت و فقر از رخسارش می‌بارید. وقتی وارد شد و سلام داد، این ابیات را خواند:
