اهل جهنم

ابن عباس: جمعی از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله پرسیدند که آیه «وَعَدَ اللّهُ الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ مِنْهُم مَغْفِرَةً وَ أجْرًا عَظیماً»{خدا به کسانی از آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، آمرزش و پاداش بزرگی وعده داده است.}(فتح/29) درباره چه کسی نازل شده است؟ ایشان فرمود: وقتی روز

امام موسی بن جعفر علیهماالسلام: در آیه «فَأذَّنَ مُؤَذِّنُ بَیْنَهُمْ أن لَعْنَةُ اللَّهِ عَلی الظّالِمینَ»{فریادزننده‌ای میان [اهل بهشت و جهنم] با صدای بلند اعلام می‌کند که: «لعنت خدا بر ستمکاران»}(اعراف/44)، منظور از «مؤذّن» امیرالمؤمنین علیه‌السلام است که آن‌چنان ندایی برمی‌آورد که همه خلایق بشنوند.