سه هزار سال عبادت بیهوده!
پیامبر صلی الله علیه و آله: اگر بندهای خدا را میان رکن و مقام هزار سال عبادت کند و هزار سال دیگر بر آن بیفزاید و هزار سال دیگر هم عبادت کند ولی ما اهلبیت را دوست نداشته باشد، خداوند او را با صورت در دوزخ خواهد افکند.
پیامبر صلی الله علیه و آله: اگر بندهای خدا را میان رکن و مقام هزار سال عبادت کند و هزار سال دیگر بر آن بیفزاید و هزار سال دیگر هم عبادت کند ولی ما اهلبیت را دوست نداشته باشد، خداوند او را با صورت در دوزخ خواهد افکند.
از ام سلمه سؤال شد: درباره این شخص (علی علیهالسلام) که مردم در مدح و ذمّ او بسیار گفتهاند چه می-گویی؟ گفت: تو از ستایشگران اویی یا از نکوهشگران وی؟! گفتم: از مادحان اویم. گفت: همینطور است. به خدا سوگند او بر حق بود. نه تغییری در دین داد و
رسول خدا صلی الله علیه و آله: هرکس با ما اهل بیت دشمنی کند، منافق است.
زمانی که رسول خدا صلی الله علیه و آله مسیحیان نجران را به مباهله دعوت فرمود، گفتند: باید فکر کنیم و فردا پاسخ شما را بدهیم. چون با خود خلوت کردند به «عاقب» که بزرگشان بود گفتند: ای عبدالمسیح، چه صلاح میبینی؟ عاقب گفت: ای جماعت نصارا، دانستید که محمد
ابن عباس: رسول خدا صلی الله علیه و آله دست من و دست امیرمؤمنان علی بن أبیطالب علیه السّلام را گرفت و ما را به بالای کوه «ثبیر» برد، چند رکعت نماز خواند و سپس دستان خود را به سوی آسمان بلند کرد و فرمود: «خداوندا، موسی بن عمران از
ابوبکر درباره آیه مباهله میگوید: خبر آمد که رسول خدا صلی الله علیه و آله دست حسن را گرفته و حسین را در آغوش گرفته و به سینه چسبانده و علی و فاطمه صلوات الله علیهم پشت سر ایشان، برای مباهله نزد مسیحیان نجران رفته است. از این رو، این
امیرمؤمنان علیه السّلام خطاب به ابوعبدالله جدلی: ای ابوعبدالله، آیا تو را از حسنهای آگاه کنم که هرکس آن را به دست آورد به واسطه آن از هول روز قیامت ایمن خواهد شد؟ آن حسنه، حُبّ ما اهل بیت است، آیا تو را از سیئهای که هرکس مرتکب آن شود
جمیع بن عمیر: در مسجد جامع نماز میخواندم که ابن عمر را دیدم. پس از نماز نزد او نشستم و گفتم: از علی برایم بگو. گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله، ابوبکر را فرستاد تا سوره برائت (توبه) را بر مردم مکه و حجّاج خانه خدا ارائه کند.