نه تنها نهی نمی‌کرد، بلکه لبخندی هم می‌زد
جابر بن سمره: ما همیشه علی بن ابی‌طالب علیه‌السّلام را «امیرالمؤمنین» صدا می‌زدیم و رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نه تنها نهی نمی‌کرد، بلکه لبخندی هم می‌زد.
جابر بن سمره: ما همیشه علی بن ابی‌طالب علیه‌السّلام را «امیرالمؤمنین» صدا می‌زدیم و رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نه تنها نهی نمی‌کرد، بلکه لبخندی هم می‌زد.
جابر جُعفی: امام باقر علیه‌السّلام فرمود: اگر مردم می‌دانستند از چه زمانی علی علیه‌السّلام «امیرالمؤمنین» نامیده شد، ولایت او را انکار نمی‌کردند. عرض کردم: خدا رحمتت کند، از چه زمانی علی علیه‌السّلام «امیرالمؤمنین نامیده شد؟ ایشان فرمود: از آن زمان که «پروردگارت از صُلب بنی‌آدم نسلشان را به وجود آورد،
ابن عباس: برای رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله خبر آورده بودند که عده‌ای از اهل قریش از اینکه ایشان، علی(ع) را با لقب «امیرالمؤمنین» نام برده بود، ناراحت شدند و آن را انکار می‌کنند. پیامبر(ص) به منبر رفت و فرمود: ای مردم، خدای عزّوجل من را به عنوان فرستاده خودش پیش شما
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: اگر مردم بدانند علی(ع) چه زمانی «امیرالمؤمنین» نامیده شده، برتری او را انکار نمی‌کردند. زمانی به او گفته شد «امیرالمؤمنین» که آدم(ع) هنوز بین روح و جسم بود(1). [همان زمانی که] خدای عزّوجل می‌فرماید: «وَ إذْ أخَذَ رَبُّکَ مِن بَنی آدَمَ مِن ظُهورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أشْهَدَهُمْ عَلیٰ
زید بن جهم: امام صادق علیه السلام فرمود: هر وقت به علی علیه‌السلام سلام می‌دهید، او را «امیرالمؤمنین» خطاب کنید. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به ابوبکر فرمود: بلند شو و به علی علیه‌السلام به عنوان «امیرالمؤمنین» سلام کن. گفت: این دستور خداست یا تصمیم پیامبر؟ فرمود: بله، دستور خدا و پیامبر
امام باقر علیه‌السلام: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سواره در حرکت بود و علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام پیاده. پیامبر(ص) به او فرمود: اباالحسن، یا سوار شو یا برگرد؛ چون که خدا به من دستور داده اگر سواره بودم تو هم سواره باشی و اگر پیاده بودم تو هم پیاده باشی، و
امام باقر علیه‌السلام: آیه 89 سوره أسراء و آیه 50 سوره فرقان به این شکل توسط جبرئیل نازل شد: «فَأبیٰ أکْثَرُ النّاسِ [بِوَلایَةِ عَلیٍّ] إلّا کُفورًا»{ولی بیشتر مردم جز انکار و کفران [ولایت علی] نخواستند}.
جابر جُعفی: از امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «فَلَمّا جاءَهُم ما عَرَفواْ کَفَرواْ بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَی الْکافِرین»{هنگامی که این کتاب و پیامبری را که از قبل شناخته بودند نزد آنها آمد، به او کافر شدند؛ لعنت خدا بر کافران}(بقره/89) پرسیدم، فرمود: تفسیر باطن آن این است: وقتی بر آنچه
ابن عباس: به محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رسیدم. دیدم که حسن(ع) بر روی شانه و حسین(ع) روی زانوی ایشان بودند و آن حضرت ایشان را غرق بوسه کرد و فرمود: خدایا، با دوستان‌شان دوست و با دشمنان‌شان دشمن باش! بعد فرمود: ای ابن عباس، می‌بینم روزی را که موی سفیدش
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: من هدایت‌کننده و هدایت‌شده هستم. من پدرِ یتیمان و مسکینان و سرپرست بیوه‌زنان هستم. من پناه هر ناتوان و هر کسی هستم که هراسان است. من رهبر مؤمنان به سوی بهشت و ریسمان محکم الهی هستم. من نمونه کامل تقوا، چشم خدا، زبان راستگوی خدا و دست
