امام صادق علیه‌السلام: آیه 2 سوره محمد، در اصل به این صورت نازل شد:«وَ الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ وَ آمَنواْ بِما نُزِّلَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ [فی عَلیٍّ] وَ هُوَ الْحَقُّ مِن رَبِّهِمْ کَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ وَ أصْلَحَ بالَهُم»{کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند و به آنچه [درباره
امام صادق علیه‌السلام: آیه «مَن جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أمْثالِها وَ مَن جاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلا یُجْزیٰ إلّا مِثْلَها وَ هُمْ لا یُظْلَمونَ»{هر کس کار نیک بیاورد، پاداشش ده برابر آن است، و آنان که کار بد بیاورند، فقط مانند آن مجازات می‌بینند و آنان مورد ستم قرار نمی‌گیرند.}(انعام/160) خطاب به
امام صادق علیه‌السلام: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از خانه بیرون آمد و به علی علیه‌السلام فرمود: ای علی، از خدا خواستم که تو وزیر من باشی و او هم قبول کرد. از او خواستم که تو را وصی من قرار دهد و انجام داد. خواستم که تو را خلیفه و
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «وَ إذا تُتْلیٰ عَلَیْهِمْ آیاتُنا بَیِّناتٍ قالَ الَّذینَ لا یَرْجونَ لِقاءَنا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَیْرِ هٰذا أوْ بَدِّلْهُ قُلْ ما یَکونُ لی أنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقاءِ نَفْسی إنْ أتَّبِعُ إلّا ما یُوحیٰ إلَیَّ إنّی أخافُ إنْ عَصَیْتُ رَبّی عَذابَ یَوْمٍ عَظیم»{وقتی آیه‌های روشنگر ما را برای
محمد بن حمران: از امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «ألْقیا فی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفّارٍ عَنید»{هر بی‌دین لج‌بازی را داخل جهنم پرتاب کنید}(ق/24) پرسیدم، فرمود: روز قیامت، محمد و علی صلوات‌الله‌علیهما بر صراط می‌ایستند و هیچ‌کس نمی‌تواند از آن عبور کند مگر اینکه با خود مجوز همراه داشته باشد. عرض کردم:
امام صادق علیه‌السلام درباره معنای آیه: «وَ جاءَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَعَها سائِقٌ و شَهید»{هر انسانی وارد محشر می‌گردد در حالی که همراه او حرکت‌دهنده و گواهی است!}(ق/21) فرموده است: منظور از «سائق» امیرالمؤمنین علیه‌السلام است و منظور از «شهید» رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله است.
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «فَلَمّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سیئَتْ وُجوهُ الَّذینَ کَفَرواْ وَ قیلَ هذَا الَّذی کُنتُم بِهِ تَدَّعون»{هنگامی که آن را از نزدیک می‌بینند، صورت کافران زشت و سیاه می‌شود، و به آنها گفته می‌شود: «این همان چیزی است که تقاضای آن را داشتید»}(ملک/27) فرمود: وقتی [در قیامت] «لواء
امام صادق علیه‌السلام: منظور از آیات «فَأمّا مَنْ اُوتیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ * فَسَوْفَ یحاسَبُ حِساباً یسیراً * وَ ینْقَلِبُ إِلى أهْلِهِ مَسْروراً »{کسی که نامه اعمالش به دست راستش داده شود، به‌زودی حساب آسانی برای او می‌شود و خوشحال پیش خانواده‌اش برمی‌گردد.}(انشقاق/7-9) فرمود: منظور علی علیه‌السلام و شیعیان او هستند
امام باقر و امام صادق علیهماالسّلام در خصوص شأن نزول آیه «فَلَمّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سیئَتْ وُجوهُ الَّذینَ کَفَرواْ وَ قیلَ هذَا الَّذی کُنتُم بِهِ تَدَّعون»{هنگامی که آن را از نزدیک می‌بینند، صورت کافران زشت و سیاه می‌شود، و به آنها گفته می‌شود: «این همان چیزی است که تقاضای آن را
امام صادق علیه‌السلام در شأن نزول آیه «وَ مَثَلُ الَّذینَ یُنفِقونَ أمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَتَثْبِیتًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ کمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أصابَهَا وابِلٌ فَآتَتْ أُکلَهَا ضِعْفَینِ فَإنْ لَمْ یصِبْها وابِلٌ فَطَلٌّ وَاللَّهُ بِما تَعْمَلونَ بَصیر»{کسانی که اموالشان را برای به‌دست‌آوردن رضایت خدا و قرص‌کردن دل و قوی‌کردنِ وجودشان در راه
