ابن مسعود

ابن مسعود: پیامبر(ص) در بستر مرگ بود و من برای عیادت پیش ایشان رفتم. وقتی وارد مسجد شدم، مردم را دیدم که آن چنان ساکت بودند انگار پرنده روی سرشان لانه کرده باشد! در همین لحظات، امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام آمد و به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سلام کرد. در

ابن مسعود: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به من فرمود: ای پسر مسعود، بدان که آیه «وَ اتَّقواْ فِتْنَةً لا تُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَمواْ مِنکُمْ خاصَّةً»{بترسید از فتنه‌ای که تنها دامن  ستمکاران شما را نمی‌گیرد!}(انفال/25) درباره علی علیه السلام نازل شده است. من این روایت را به تو می‌سپارم و نام بزرگِ ستمگران

مقداد بن اسود کندی: همراه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودیم. ایشان دست به پرده کعبه می‌فرمود: خدایا، بازویم را قوی کن و پشتیبان من باش. به من شرح صدر بده و اسمم را بر سر زبان‌ها بینداز! جبرئیل علیه‌السلام نازل شد و گفت: ای محمّد بخوان! فرمود: چه بخوانم؟ گفت: بخوان:

ابن مسعود: مسأله خلافت در قرآن برای سه نفر مقرر شده است: 1- برای آدم علیه‌السلام آن‌جایی که خدا می‌فرماید: «وَ إذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائکَةِ إنّی جاعِلٌ فِی الْأرْضِ خَلیفَة»{هنگامی که پروردگارت به فرشتگان گفت: من در روی زمین، جانشینی قرار خواهم داد.}(بقره/30). یعنی من جانشینی در زمین آفریدم که

ابن مسعود: پیش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رفتم و سلام کردم و گفتم: یا رسول الله، حق را به من نشان بدهید به طوری که واضح باشد و بتوان آن را دید. فرمود: ای پسر مسعود، وارد اتاق شو و ببین چه می‌بینی! وارد اتاق شدم و علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام

عبدالله بن مسعود، آیه 25 سوره احزاب را این‌گونه قرائت می‌کرد: «وَ کَفَی اللّهُ الْمُؤْمِنینَ الْقِتالَ -بعلی- وَ کانَ اللّهُ قَویًّا عَزیزا»{خدا [زحمتِ] جنگ را از مؤمنان -با بودن علی(ع)- برداشت و خدا همواره نیرومند شکست‌ناپذیر است.}

ابن مسعود: در زمان حیات رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، آیه 67 سوره مائده را اینگونه می‌خواندیم: «یا أیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغْ ما أُنزِلَ إلَیْکَ مِن رَبِّکَ فی عَلیٍّ وَ إن لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاس»{ای پیامبر، آنچه از جانب پروردگارت درباره علی به سوی تو نازل شده،