ابن عباس

ابن عباس: آیه «اتَّقواْ اللَّهَ وَ کونواْ مَعَ الصّادِقین»{تقوای الهی داشته باشید و با صادقین باشید.}(توبه/119) اختصاصاً درباره امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب و اهل بیت او نازل شده است.

ابن عباس: کسی که در آیه «وَ أذانٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسولِهِ إلَی النّاسِ یَوْمَ الْحَجِّ الْأکْبر»{[این آیات] اعلامی است از طرف خدا و پیامبرش به مردم در روز عید قربان.}(توبه/3)، حکم خدا و پیامبرش را به مردم اعلام کرد، امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام بود که چهار مطلب را

ابن عباس: در مکه بودیم که پیامبر صَلی الله و علیهِ و آله دست علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام و دست من را گرفت و چهار رکعت نماز خواند. بعد، سر به آسمان برداشت و فرمود: خدایا، پیامبرت موسی بن عمران(ع) از تو حاجت خواست و گفت: «رَبِّ اشْرَحْ لی صَدْری

ابن عباس: مصداق آیه «أ فَمَن یَعْلَمُ أنَّما أُنزِلَ إلَیْکَ مِن رَبِّکَ الْحَقُّ کَمَنْ هُوَ أعْمیٰ إنَّما یَتَذَکَّرُ أُوْلُواْ الْألْباب»{آنانی که حقانیتِ گفته‌هایی را درک می‌کنند که از طرف خدا فرستاده شده، آیا مثل کوردل‌هایی‌ هستند که از درک حقایق عاجزند؟! تنها، خردمندانِ روشن‌دل به‌خود می‌آیند}(رعد/19) علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام

ابن عباس: عبدالله بن اُبَیّ و دوستانش با جمعی از صحابه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله مواجه شدند. عبدالله به همراهانش گفت: ببینید به این احمق‌ها چه می‌گویم! ناگهان، دست علی علیه‌السلام را گرفت و گفت: آفرین به پسرعموی رسول خدا و داماد او، سرور بنی‌هاشم بعد از رسول خدا. علی صلوات الله

ابن عباس درباره آیه «قُل لا أسئَلُکُمْ عَلَیْهِ أجْرًا إلّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبیٰ»{[ای پیامبر] بگو: غیر از دوستیِ نزدیکانم، مزدی از شما نمی‌خواهم}(شوری/23) روایت می‌کند: از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سؤال شد: این نزدیکانی که باید آن‌ها را دوست داشته باشیم، چه کسانی هستند؟ ایشان سه بار فرمود: علی(ع)، فاطمه(س) و

ابن عباس: مفهوم آیه «وَ مَنْ أعْرَضَ عَن ذِکْری فَإنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنکاً وَ نَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقیامَةِ أعْمیٰ»{هر کس از یاد من روگردان شود، زندگی سخت و تنگی خواهد داشت و روز قیامت، او را نابینا محشور می‌کنیم!}(طه/124) این است که هرکس ولایت علی علیه‌السلام را رها کند، خدا او