امام صادق علیه السّلام: علی بن أبی طالب بر منبر کوفه مشغول سخنرانی بود که از انتهای مسجد مار بزرگی وارد شد، مردم با کفش‌های خود به آن حمله‌ور شدند. علی علیه السّلام به ایشان فرمود: صبر کنید، خدا رحمتتان کند، این مار مأمور است. لذا مردم دست از آن
پیامبر صلی الله علیه و آله: ای ابن عباس، سوگند به آنکه مرا به حق به پیامبری مبعوث فرمود، آتش دوزخ بر دشمن علی خشمگین‌تر است تا بر کسی که مدّعی شود خداوند را فرزندی است .
امام باقر علیه السّلام: معنای قول خدای متعال که فرمود: «هاذانِ خَصْمانِ اخْتَصَمُواْ فی رَبِّهِمْ فَالَّذینَ کَفَرواْ قُطِّعَتْ لَهُمْ ثیابٌ مِن نار»(حج/ 19) این است: این دو گروه، دشمنان یکدیگرند که درباره پروردگارشان با هم ستیز می کنند، و کسانی که به ولایت علی بن أبی طالب کفر ورزیدند، جامه
رسول خدا صلی الله علیه و آله در مورد آیه «ألْقیا فی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفّارٍ عَنید»{هر کافر سرسختی را در جهنّم فروافکنید}(ق/24) فرمود: درباره من و علی بن أبی طالب نازل شد؛ بدین معنی که چون روز قیامت شود، پروردگارم هم من و هم او را شفیع قرار خواهد داد.
پیامبر صلی الله علیه و آله: اگر بنده‌ای خدا را میان رکن و مقام هزار سال عبادت کند و هزار سال دیگر بر آن بیفزاید و هزار سال دیگر هم عبادت کند ولی ما اهل‌بیت را دوست نداشته باشد، خداوند او را با صورت در دوزخ خواهد افکند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله: حُبّ علی بن أبی طالب گناهان را چنان می‌خورد که آتش هیزم را می‌خورد.
