خانوادگی

علی علیه السلام حسن بصری را دید که در نهری وضو می‌گرفت، به او فرمود: ای لَفتی، طهارتت را کامل کن! حسن در پاسخ گفت: دیروز مردانی را که کشتی که وضوی کاملی می‌گرفتند! ایشان فرمود: تو برای آنان اندوهگینی؟ گفت: بله. ایشان هم فرمود: خداوند اندوهت را طولانی‌تر کند!

یزید بن رویم: علی علیه السلام در روز جنگ نهروان فرمود: امروز چهار هزار نفر از خوارج کشته می‌شوند و یکی از آن‌ها «ذوالثدیّه» است. وقتی خوارج را نابود کرد و خواست ذوالثدیّه را پیدا کند، او را دنبال کردم. به من دستور داد برای او چهار هزار نی بِبُرم.

امام باقر علیه السلام: وقتی امیرالمؤمنین از کوفه به سمت نهروان خارج شد و وارد اولین زمین از بابل شد، وقت نماز عصر فرا رسید. از آنجا عبور نکرد تا اینکه خورشید غروب کرد. مردم به جز مالک اشتر، در چپ و راست راه توقف کردند و نماز خواندند. مالک

رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی بن أبی طالب علیه السّلام فرمود: تو مانند سوره «قُل هو الله أحد» هستی که هرکس یک بار آن را بخواند گویی ثلث قرآن را خوانده و آنکه دو بار آن را بخواند، گویی دو ثلث قرآن را خوانده و هرکه

ابن عباس: در یکی از کوچه های مدینه با عمر راه می‌رفتیم که به من گفت: ای ابن عباس، دوست تو -علی- را مظلوم می‌بینم. با خود گفتم: به خدا قسم نمی‌گذارم با این حرف مرا شکست دهد. گفتم: ای عمر، پس ظلم را از او دور کن! دست خود

ابن عباس: رسول خدا صلی الله علیه و آله، ابوبکر را با سوره برائت به مکه روانه ساخت. سپس علی علیه‌السلام را به دنبالش فرستاد تا این سوره را از وی گرفته و خود این مأموریت را انجام دهد. ابوبکر به پیامبر گفت: یا رسول الله، چیزی درباره من نازل

ابن عباس: در آیه «وَ اسْتَعینوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ وَ إنَّها لَکَبیرَةٌ إلّا عَلَی الخاشِعین»{از شکیبایی و نماز یاری جویید. به راستی این [کار] گِران است، مگر بر فروتنان}(بقره/45)، منظور از خاشع و فروتن در نماز و روی آورنده به آن، رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی

عمّار یاسر و ابن عباس: علی علیه السلام به ما فرمود: در میان صف‌های مردم بگردید و صدا بزنید آیا کسی هست که با اجبار قبول کرده باشد؟ مردم از هر طرف فریاد زدند: خدایا ما راضی هستیم و اسلام آوردیم و رسول تو و پسر عمویش را اطاعت کردیم.

اسماعیل بن رجاء: علی علیه السلام خطبه می‌گفت و نبردها و جنگ‌ها را ذکر می‌کرد که پسری جوان به نام أعشی باهله به او گفت: ای امیرالمؤمنین، این سخنان تو چقدر شبیه سخن خرافه است. علی علیه السلام فرمود: اگر در این سخنی که گفتی گناهکار باشی، خداوند تو را