ابن أبی یعفور: به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: آیا دینی را که با آن خدا را پرستش می‌کنم بر تو عرضه دارم؟ فرمود: آری. عرض کردم : «أشهد أن لا إله اِلّا الله وَ أشهَدُ أنّ محمّداً رسول الله، اقرار می‌کنم به آنچه از جانب خدا آمده است.» سپس
از جمله صفات اوصیا که امیرالمؤمنین علیه‌السلام برای مردی یهودی بر شمرد، چنین است: اما هفتم ای برادر یهود، اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله چون عازم فتح مکه شد، دوست داشت همان طور که در آغاز دعوت آنان را به اسلام فرا خوانده بود، در پایان نیز
امام صادق علیه‌السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله در پایان نماز خود دست‌ها را بلند کرد و به گونه‌ای که مردم بشنوند، در حق امیرالمؤمنین علیه‌السلام دعا فرمود و گفت: خداوندا، محبّت علی را در دل مؤمنان و هیبت و عظمت او را در دل منافقین جای بده!
أصبغ بن نباته: همراه امیرالمؤمنین علیه السلام نماز صبح را خواندیم. مردی که لباس سفر بر تن داشت آمد به سمت ما آمد. علی علیه السلام فرمود: اهل کجایی؟ گفت: شام. فرمود: چه چیزی تو را این جا آورده؟ گفت: حاجتی دارم. فرمود: به من بگو، اگر هم نمی‌گویی من
علی علیه السلام به عَمرو بن حَمِق خُزاعی گفت: کجا می‌روی ای عمرو؟ گفت: در میان قومم. حضرت فرمود: در میان آن‌ها نرو. گفت: پس نزد بنی کنانه که همسایه ما هستند بروم؟ علی علیه‌السلام فرمود: نه. گفت: آیا به ثقیف بروم؟ امیرالمؤمنین فرمود: با معرّه و مجرّه چه می‌کنی؟
رسول خدا صلی الله علیه و آله: وقتی مرا به معراج بردند، به حضور پروردگارم رسیدم که به فاصله دو کمان یا نزدیک‌تر بود. آنگاه صدایی از جانب پروردگارم شنیدم که: ای محمّد، از میان کسانی که در زمین همراه تو هستند، چه کسی را دوست میداری؟ عرض کردم: پروردگارا،
پیامبر صلی الله علیه و آله به علی علیه السّلام فرمود: ای ابالحسن، بگو: خداوندا، برای من نزد خود عهدی قرار داده و محبتی مقرر فرما و در دلهای مؤمنان مودّتی مرحمت فرما! سپس آیه «إنَّ الَّذینَ ءامَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمانُ وُدًّا»{کسانی که ایمان آورده و کارهای
غزالی: امیرمؤمنان علیه‌السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله زبانش را در دهانم فرو برد و در قلبم هزار در از علم گشود و از هر در، هزار درِ دیگر باز شد. همچنین فرمود: اگر برای من منبری زده شود و بر روی آن بنشینم میان یهودیان با تورات،
امام صادق علیه‌السلام: وقتی آیه «إنَّما وَلیُّکُمُ اللّهُ وَ رَسولُهُ…» نازل شد، جمعی از صحابه در مسجد مدینه گرد آمده و نظر یکدیگر درباره این آیه را جویا می‌شدند. یکی گفت: ما اگر این آیه را نپذیریم، تمام آیات قرآن را نپذیرفته‌ایم، و اگر بدان ایمان آوریم، زیر بار ذلتی
حارث بن مغیره نصری: از امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «وَ أذانٌ مِنَ اللهِ وَ رَسولِهِ إلَی النّاسِ یَوْمَ الْحَجِّ الْأکْبَر» پرسیدم. ایشان فرمود: این نامی است که خداوند عزّوجل به علی علیه‌السلام در آسمان داده است. زیرا او از جانب خداوند، آیات برائت را بر مشرکان خواند و این
