امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «إنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإحْسانِ وَ إیتاءِ ذِی الْقُرْبیٰ وَ یَنْهیٰ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنکَرِ وَ الْبَغْیْ»{خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان فرمان می‌دهد و از فحشا و منکر و ظلم، نهی می‌کند.}(نحل/90) فرمود: منظور از «عدل»، محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله است؛ هرکس
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: اگر مردم بدانند علی(ع) چه زمانی «امیرالمؤمنین» نامیده شده، برتری او را انکار نمی‌کردند. زمانی به او گفته شد «امیرالمؤمنین» که آدم(ع) هنوز بین روح و جسم بود(1). [همان زمانی که] خدای عزّوجل می‌فرماید: «وَ إذْ أخَذَ رَبُّکَ مِن بَنی آدَمَ مِن ظُهورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أشْهَدَهُمْ عَلیٰ
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «وَ یُنَزِّلُ عَلَیْکُم مِنَ السَّماءِ ماءً لِیُطَهِّرَکُم بِه وَ یُذْهِبَ عَنکُمْ رِجْزَ الشَّیْطانِ وَ لِیَرْبِطَ عَلیٰ قُلوبِکُمْ وَ یُثَبِّتَ بِهِ الْأقْدامَ»{آبی از آسمان برایتان فرستاد، تا شما را با آن پاک کند؛ و پلیدی شیطان را از شما دور کند؛ و دلهایتان را محکم، و
زید شحام: از امام باقر علیه السلام درباره منظور آیه «قُتِلَ الإنسانُ ما أکفَرَه»{مرگ بر انسان، چقدر کافر و ناسپاس است}(عبس/17) سؤال کردم. فرمود: درباره امیرالمؤمنین علیه السلام نازل شده، یعنی چقدر انسان کافر و ناسپاس است که امیرالمؤمنین علیه‌السلام را به قتل رساند…. در آیات بعد، خدای عزّوجل، کسانی
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «وَ لا تَجْهَرْ بِصَلاتِکَ وَ لا تُخافِتْ بِها وَ ابْتَغِ بَیْنَ ذٰلِکَ سَبیلا»{نمازت را زیاد بلند، یا خیلی آهسته نخوان؛ و راهی بین آن دو انتخاب کن}(اسراء/110) فرمود: منظور از «زیاد بلند نخوان» یعنی [خدای متعال به پیامبر(ص) می‌فرماید:] ولایت علی علیه‌السلام و کرامتی که
سید بن طاووس: حاطِب بن ابی بَلتَعه نامه‌ای به مردم مکه نوشت و آن را به ساره -کنیز ابو عمرو بن صافی- داد تا آن را به مکه ببرد. او در این نامه، مردم مکه را از آمدن رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله باخبر کرده بود و آنها را از این اتفاق
انس بن مالک: از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله درباره مفهوم آیات «وَ رَبُّکَ یَخْلُقُ ما یَشاءُ وَ یَخْتارُ ما کانَ لَهُمُ الْخیَرَةُ سُبْحانَ اللَّهِ وَ تَعالیٰ عَمّا یُشْرِکونَ * وَ رَبُّکَ یَعْلَمُ ما تُکِنُّ صُدورُهُمْ وَ ما یُعْلِنونَ»{پروردگار تو هر چه بخواهد می‌آفریند، و هر چه بخواهد برمی‌گزیند. آنان اختیاری ندارند.
ابن عباس: منظور از آیه «إنَّ الْإنسانَ لَفی خُسْرٍ»{بی‌شک انسان در زیان‌کاری بزرگی است}(عصر/2) ابوجهل است. و منظور از آیه «إلّا الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلوا الصّالِحاتِ»{جز کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند}(عصر/3) علی علیه‌السلام و سلمان هستند. و منظور از «اولین پیشگامان» در آیه «وَ السّابِقونَ الْأوَّلونَ
جابر بن یزید جُعفی: از امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «ذٰلِکَ بِأنَّهُمُ اتَّبَعواْ ما أسْخَطَ اللَّهَ وَ کَرِهواْ رِضْوانَهُ فَأحْبَطَ أعْمالَهُمْ»{این به خاطر آن است که آنها از آنچه خدا را به خشم می‌آورد پیروی کردند، و آنچه را موجب خشنودی اوست کراهت داشتند؛ از این رو، اعمالشان را نابود
ابن عباس: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از مردم برای امیرالمؤمنین علیه‌السلام دو بار قول گرفت: اول، آن زمانی که فرمود: آیا می‌دانید ولیّ شما بعد از من کیست؟ گفتند: خدا و رسولش بهتر می‌دانند. در حالی که با دست به علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام اشاره می‌کرد، فرمود: شایسته‌ترینِ مؤمنان. و بعد
