خانوادگی

امام حسین علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: جایگاه ابوبکر پیش من، مثل گوش است. و منزلت عمر پیش من، مثل چشم است. و جایگاه عثمان پیش من، مثل جایگاه قلب است. فردای آن روز، در حالی که امیرالمؤمنین علیه‌السلام همراه ابوبکر، عمر و عثمان بود، پیش پیامبر(ص) رفتیم و عرض

حسن بن راشد: در دوران خلافت مهدی عباسی، شریک بن عبدالله نخعی، قاضی کوفه به من گفت: ای ابوعلی، می‌خواهم حدیثی را برای تو بخوانم، تا هم ایثار من برای تو باشد و هم لطف خدا به تو، مشروط به اینکه تا من زنده‌ هستم آن را برای کسی نخوانی.

از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله درباره آیه «الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ طوبٰی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآب»{کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، خوشا به حالشان، خوش سرانجامی دارند.}(رعد/29) سؤال شد، فرمود: «طوبی» نام درختی است که تنه آن در خانه من و شاخ و برگ آن بر اهل بهشت سایه

فضیل بن یسار: امام باقر علیه‌السلام آیه «فَلَمّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سیئَتْ وُجوهُ الَّذینَ کَفَرواْ وَ قیلَ هذَا الَّذی کُنتُم بِهِ تَدَّعون»{هنگامی که آن را از نزدیک می‌بینند، صورت کافران زشت و سیاه می‌شود، و به آنها گفته می‌شود: «این همان چیزی است که تقاضای آن را داشتید»}(ملک/27) را تلاوت نمود

امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «فَلَمّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سیئَتْ وُجوهُ الَّذینَ کَفَرواْ وَ قیلَ هذَا الَّذی کُنتُم بِهِ تَدَّعون»{هنگامی که آن را از نزدیک می‌بینند، صورت کافران زشت و سیاه می‌شود، و به آنها گفته می‌شود: «این همان چیزی است که تقاضای آن را داشتید»}(ملک/27) فرمود: وقتی [در قیامت] «لواء

امام سجاد علیه‌السلام: وقتی روز قیامت برپا شود، دو تخت آراسته و فاخر از بهشت می‌آورند و بر لبه جهنم قرار می‌دهند. بعد، علی علیه‌السلام می‌آید و بر روی آن‌ها می‌نشیند. وقتی نشست، می‌خندد، و وقتی خندید، جهنّم زیر و رو می‌شود! بعد، آن دو نفر بیرون آورده می‌شوند و

جابر بن عبدالله انصاری: پیش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودیم و صحابه درباره بهشت گفت‌وگو می‌کردند. پیامبر(ص) فرمود: اولین کسی که وارد بهشت می‌شود، علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است. ابودجانه انصاری گفت: یا رسول الله، به ما فرموده بودید که بهشت تا زمانی که شما وارد آن نشده باشی بر پیامبران