اداری

امیرالمؤمنین علی علیه السلام: پسر هند(=معاویه) نمی‌میرد تا این که صلیب بر گردنش آویخته می‌شود. و همان طور شد که علی علیه السلام فرمود.   پ ن: منظور تظاهر به مسیحیت است.

پیامبر صلی الله علیه و آله نگاهی به علی بن أبی طالب کرد و فرمود: تو در دنیا سیّد و سروری و در آخرت نیز سیّد و سروری؛ هرکه تو را دوست بدارد، قطعاً مرا دوست داشته است و آنکه مرا دوست بدارد، خدا را دوست داشته است و هرکس

امام باقر علیه السّلام: خداوند حُبّ علی علیه السّلام را در قلبی نکاشت مگر اینکه اگر پایش لغزید، خداوند آن را استوار می‌دارد و قدم دیگر او ثابت و محکم می‌ماند.

پیامبر صلی الله علیه و آله: هرکه خدای عزّوجل را دیدار کند در حالی که کینه علی را به دل داشته باشد، همچون یک یهودی با خدا دیدار می‌کند.

امیرالمؤمنین علیه السّلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله دست مرا گرفت و فرمود: هرکس نمازهای پنج‌گانه را پیوسته بخواند سپس در حالی که تو را دوست دارد، بمیرد، شهید از دنیا رفته است، و هرکه در حالی که با تو دشمنی می‌کند بمیرد، بر جاهلیت مرده است و

رسول خدا صلی الله علیه و آله: خداوند از نور رخسار علی بن أبی طالب هفتاد هزار فرشته آفرید که برای وی و دوستدارانش تا روز قیامت طلب آمرزش کنند.

پیامبر صلی الله علیه و آله به علی علیه السّلام فرمود: تو از جهتی مانند عیسی علیه السلام می‌مانی؛ مسیحیان آنقدر او را دوست داشتند تا اینکه به کفر افتادند و یهودیان چنان با او به دشمنی پرداختند که کافر شدند. (تو نیز اینچنین هستی)

امام باقر علیه السلام: علی بن ابی طالب علیه السلام در عراق نزد شما بود و با دشمنش میجنگید و یارانش همراه او بودند و در بین آن ها پنجاه نفر نبود که او را به حق و امامتش را به حق بشناسد.

‌امام باقر علیه‌السلام: به خدا سوگند، رسول خدا صلی الله علیه و آله، ابوبکر را با آیات برائت نفرستاد تا دوباره از روی لهو آن را از وی پس بگیرد، بلکه پیامبر ابوبکر را به عنوان امیر حاجیان به مکه فرستاد و پس از منصرف شدن ابوبکر از رفتن به

‌امام باقر و ‌امام صادق علیه‌السلام در خصوص معنای «دین» در آیه: «إِنمَّا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ * وَ إِنَّ الدِّینَ لَوَاقِعٌ»{آنچه به شما وعده داده شده راست است، و [روز] پاداش واقعیّت دارد}(ذاریات/5-6) می‌فرمایند: «دین» همان علی بن ابی طالب علیه‌السلام است.