امام باقر و امام صادق علیهماالسلام می‌فرمایند: معنای «إهْدِنا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ» یعنی دین خدا که جبرئیل آن را بر محمد صلی الله علیه و آله نازل کرد. معنای «صِراطَ الَّذینَ أنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ» یعنی آنانی که به اسلام و ولایت علی بن ابی طالب علیه‌السلام رهنمودشان کردی و بر ایشان خشم
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم: معنای آیه «وَ اتَّبَعواْ سَبیلَکَ»{از راهت پیروی کردند}(غافر/7)، یعنی از علی علیه‌السلام پیروی کردند.
امام کاظم علیه‌السلام آیات اول تا پنجم[به جز آیه چهارم] سوره منافقون را اینگونه معنا فرموده‌اند: «إِذا جاءَکَ الْمُنافِقونَ قالوا نَشْهَدُ إنَّکَ لَرَسولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ إنَّکَ لَرَسولُهُ وَ اللَّهُ یَشْهَدُ إنَّ الْمُنافِقینَ لَکاذِبونَ * اتَّخَذوا أیْمانَهُمْ جُنَّهً فَصَدّوا عَنْ سَبیلِ اللَّهِ إنَّهُمْ ساءَ ما کانوا یَعْمَلُونَ * ذلِکَ
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: از خدا خواستم مصداق آیه «وَ أنَّ هَذا صراطی مُسْتَقیمًا فَاتَّبِعوهُ وَ لا تَتَّبِعواْ السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمْ عَن سَبیلِهِ»{[بدانید] این است راه راست من. پس، از آن پیروی کنید. و از راه ها[ی دیگر] که شما را از راه او پراکنده می‌سازد
امام باقر علیه‌السلام درباره معنی آیه «فَاغْفِرْ لِلَّذینَ تابواْ وَ اتَّبَعواْ سَبیلَکَ وَ قِهِمْ عَذابَ الْجَحیم»{کسانی را که توبه کرده و راه تو را دنبال کرده اند ببخش و آنها را از عذاب آتش نگاه دار}(غافر/7) می‌فرماید: «فَاغْفِرْ لِلَّذینَ تابواْ» یعنی از ولایت جماعت بنی‌اُمیّه توبه کردند. «اتَّبَعواْ سَبیلَکَ» یعنی
امام صادق و امام باقر علیهماالسلام می‌فرمایند: در آیه 34 سوره محمد، منظور از «إنَّ الَّذینَ کَفَرواْ» یعنی بنی امیه و منظور از «صَدّواْ عَن سَبیلِ الله» یعنی اینکه مانع ولایت علیّ بن ابی طالب علیه‌السلام شدند.
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «فَضَلّوا فَلا یَستَطیعونَ سَبیلاً»{گمراه شدند و نمی‌توانند راه را پیدا کنند}(اسراء/48 و فرقان/9) فرمود: منظور، راهی به سوی ولایت علی علیه‌السلام است، علی علیه‌السلام خودِ «سبیل» است.
عبدالله بن سلیمان: از امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «قَدْ جاءَکُم بُرْهانٌ مِن رَبِّکُمْ وَ أنزَلْنا إلَیْکُمْ نُورًا مُبینًا»{در حقیقت برای شما از جانب پروردگارتان برهانی آمده است، و ما به سوی شما نوری تابناک فرو فرستاده‌ایم.}(نساء/174) پرسیدم. ایشان فرمود: منظور از «برهان»، محمد صلی الله علیه و آله است
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «هٰذا صِراطٌ عَلَیَّ مُسْتَقیمٌ»{این راهی است راست [که] به سوی من [منتهی می‌شود].}(حجر/41) می‌فرماید: به خدا قسم، «صراط مستقیم» علی علیه‌السلام است. او هم صراط است و هم میزان.
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «یا لَیْتَنی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسولِ سَبیلاً»{ای کاش با پیامبر راهی برمی‌گزیدم}(فرقان/27) می‌فرماید: یعنی «ای کاش همراه پیامبر، علی علیه‌السلام را نیز برمی‌گزیدم.»
