زمانی که رسول خدا صلی الله علیه و آله مسیحیان نجران را به مباهله دعوت فرمود، گفتند: باید فکر کنیم و فردا پاسخ شما را بدهیم. چون با خود خلوت کردند به «عاقب» که بزرگشان بود گفتند: ای عبدالمسیح، چه صلاح می‌بینی؟ عاقب گفت: ای جماعت نصارا، دانستید که محمد
پیامبر صلی الله علیه و آله خطاب به جمعی از مردم: در این درّه مردی هست که مانند عیسی بن مریم است. مردم قریش به آن مکان چشم دوختند اما کسی پیدا نشد. وقتی پیامبر در پی کاری رفت، ناگاه علی علیه‌السلام از آن درّه هویدا شد. چون او را
امام باقر علیه‌السلام درباره معنای آیه «إنَّ الدّینَ عِندَ اللَّهِ الْإسْلامُ»{در حقیقت، دین نزد خدا همان اسلام است}(آل عمران/19) فرمود: «اسلام» به معنی تسلیم ولایت علیّ بن ابی طالب شدن است.
امام صادق علیه‌السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله در پایان نماز خود دست‌ها را بلند کرد و به گونه‌ای که مردم بشنوند، در حق امیرالمؤمنین علیه‌السلام دعا فرمود و گفت: خداوندا، محبّت علی را در دل مؤمنان و هیبت و عظمت او را در دل منافقین جای بده!
امام باقر علیه السّلام در مورد آیه: «وَ لا تُلْقواْ بِأیْدیکُمْ إلیَ التَهّْلُکَه»{خود را با دست خود به هلاکت نیندازید}(بقره/195) فرمود: یعنی اینکه از ولایت ما منحرف نشوید که در دنیا و آخرت هلاک می‌شوید.
سید بن طاووس: در تفسیر ابن جحام خوانده‌ام که مصداق آیه «إنَّما وَلیُّکُم اللهُ وَ رَسولُهُ …» از نود راه که همگی اسناد پیوسته دارند و اغلب از رجال مخالف اهل بیت هستند، علی علیه‌السلام دانسته شده است؛ که از جمله راویان می‌توان به: علی علیه‌السلام، عمر بن خطاب، عثمان
ابوبکر درباره آیه مباهله می‌گوید: خبر آمد که رسول خدا صلی الله علیه و آله دست حسن را گرفته و حسین را در آغوش گرفته و به سینه چسبانده و علی و فاطمه صلوات الله علیهم پشت سر ایشان، برای مباهله نزد مسیحیان نجران رفته است. از این رو، این
امام صادق علیه‌السلام: زمانی که آیه: «وَ تَعیها أُذُنٌ واعیَه»{و گوشهای شنوا آن را دریابد و بفهمد}(حاقه/12) نازل گردید، رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: یا علی، منظور از این گوش، گوش توست.
امام باقر و امام صادق علیه‌السلام در خصوص معنای «دین» در آیه: «إِنمَّا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ * وَ إِنَّ الدِّینَ لَوَاقِعٌ»{آنچه به شما وعده داده شده راست است، و [روز] پاداش واقعیّت دارد}(ذاریات/5-6) می‌فرمایند: «دین» همان علی بن ابی طالب علیه‌السلام است.
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمانُ وُدّا»{خداوندِ رحمان، محبّتی برای آنان در دلها قرار می‌دهد}(مریم/96) فرمود: این «ودّ» همان مودّتی است که خداوند ذکر کرده است. همچنین ایشان در مورد آیه [بعد]، «فَإنَّما یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقینَ وَ تُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُدًّا» فرمود: خداوند متعال آن‌گاه که
