امیرمؤمنان علی علیه‌السلام: به خدا قسم، خدای متعال نُه چیز به من داده که آن‌ها را قبل از من به کسی جز پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نداده است: راه‌ها برای من باز شده‌اند. به من علم نسب‌شناسی آموختند. ابرها برای من به حرکت در آمده است. زمان مرگ‌ها و بلایا و فصل
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: ای مردم، حرف مرا بشنوید و در آن فکر کنید، چون که زمان مرگ نزدیک است: من امام همه آفریدگان خدا و وصی بهترین آفریده خدا هستم. من همسر سرور زنان این اُمّت و پدر خاندان طاهرین و ائمه هدایت‌گر هستم. من برادر رسول خدا، وصی، ولی،
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: من خلیفه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و وزیر و وارث او هستم. من برادر، وصی و حبیب رسول خدا هستم. من برگزیده رسول خدا و همنشین او هستم. من پسر عموی رسول خدا، داماد و پدر فرزندان او هستم. من سیّد اوصیا و وصیّ سید انبیا هستم. من
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: من حجّت خدا، خلیفه خدا و مسیر خدا هستم. من باب الله، نگهبان علم الهی و محافظ سرّ خدا هستم. من بعد از بهترین آفریده خدا، محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله، پیامبر رحمت، امام و پیشوای مردم هستم.
سوید بن غفله و عامر بن واثله: امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: ذوالقرنین پادشاهی عادل بود، به همین جهت خدا او را دوست داشت. او برای رضای خدا خیرخواه مردم بود و خداوند هم خیرخواه او بود. قوم خود را به ترس از خدا فرمان داد ولی آنان با شمشیر بر فرق
اصبغ بن نباته: علی علیه السلام روی منبر بود که ابن کوّاء بلند شد و عرض کرد: ای امیرالمؤمنین، از ذوالقرنین بگو، بگو که پیامبر بود یا پادشاه؟ از شاخ او بگو که از طلا بود یا نقره؟ امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: نه پیامبر بود و نه پادشاه. و شاخ‌های او
مردی علی علیه‌السلام را ستایش کرد. ایشان فرمود: من کمتر از آن هستم که می‌گویی و بیشتر از آن هستم که فکر می‌کنی.
