جبرئیل نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آمد و گفت: ای محمّد، خدای علیّ اعلی تو را سلام می‌رساند و می‌گوید: محمّد نبیِّ رحمت من و علی اقامه کننده حُجت من است. هرکس او را دوست بدارد را عذاب نمی‌کنم هرچند مرا نافرمانی کرده باشد، و بر هرکس که
از جابر بن عبدالله سؤال شد: از علی بن أبی طالب برای ما بگو. گفت: او بهترینِ مردم است، جز منافق با وی دشمنی نخواهد کرد و جز کافر در مورد او تردید نمی‌کند.
ابوعلقمه غلام بنی‌هاشم: پیامبر صلی الله علیه و آله نماز صبح را با ما اقامه فرمود. سپس روی خود را به سمت ما برگرداند و فرمود: ای یاران من، دیشب عمویم حمزه بن عبدالمطلّب و برادرم جعفر بن أبی طالب را دیدم که طبقی از خرما در مقابل آن‌ها بود.
پیامبر صلی الله علیه و آله: یا علی، خوشا به حال کسی که تو را دوست می‌‌دارد و وای بر کسی که تو را تکذیب نمود و درباره تو دروغ بگوید.
پیامبر صلی الله علیه و آله به علی علیه السّلام فرمود: تو از جهتی مانند عیسی علیه السلام می‌مانی؛ مسیحیان آنقدر او را دوست داشتند تا اینکه به کفر افتادند و یهودیان چنان با او به دشمنی پرداختند که کافر شدند. (تو نیز اینچنین هستی)
ابو بکر: از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که فرمود: خداوند متعال از نور رخسار علی ملائکه‌ای را خلق کرد که تقدیس و تسبیح او را به جای می‌آورند و پاداش آن را برای دوستداران او و خاندانش می‌نویسند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله: هر کس که بمیرد در حالی که ذره‌ای از حُبّ علی بن أبی طالب علیه‌السلام در قلبش باشد، خداوند عزّوجل او را وارد بهشت می‌کند.
خدای عزّوجل: … بدانید که من علی را نشانه‌ای برای مردم قرار داده‌ام، هرکس از او پیروی کند، هدایت یافته و آنکه رهایش سازد، گمراه است. جز مؤمن دوستش نمیدارد و جز منافق با وی دشمنی نمی‌ورزد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «هرکس دوست داشته باشد که به آن نهال سرخ که خداوند در بهشت عدن کاشته تمسک جوید، باید به حُبّ علی بن أبی طالب علیه السّلام تمسّک جوید».
رسول خدا صلی الله علیه و آله نگاهی به علی بن أبی طالب علیه السّلام کرد و فرمود: ای علی، هر کس با تو دشمنی کند، خدا او را به مرگ جاهلیت بمیراند و در روز قیامت بابت کردارش وی را بازخواست نماید.
