قتاده بن دعامه: حسن بَصری این جمله را می‌گفت: «صِراطُ عَلیٍّ مُستَقیم». به او گفتم: معنای این جمله چیست؟ گفت: این جمله می‌گوید: این راه و دین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است، راه و دینی مستقیم. پس، از او پیروی کنید و به او متمسک شوید که راهی روشن است
جابر بن عبدالله انصاری: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به علی علیه‌السلام فرمود: ای علی، هرکس تو را دوست داشته باشد و ولایتت را بپذیرد، خداوند او را در بهشت با ما همنشین می‌کند، و سپس این آیات را تلاوت فرمود: «إنَّ الْمُتَّقینَ فی جَنّاتٍ وَ نَهَرٍ * فی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ
جابر بن عبدالله انصاری: پیش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودیم و صحابه درباره بهشت گفت‌وگو می‌کردند. پیامبر(ص) فرمود: اولین کسی که وارد بهشت می‌شود، علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است. ابودجانه انصاری گفت: یا رسول الله، به ما فرموده بودید که بهشت تا زمانی که شما وارد آن نشده باشی بر پیامبران
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: هرکس دوست داشته باشد به «عروة الوثقی»(محکم‌ترین دستگیره) چنگ بزند، باید به محبت علی علیه‌السلام متوسل شود.
امیرمؤمنان علی علیه‌السلام: بدانید که روزی شما را مجبور خواهند کرد که مرا نفرین کنید و نسبت دروغگو به من بدهید؛ هر کس از روی ناچاری و اکراه لعن کرد و خدا بداند که او مجبور بوده است، من و او با هم به محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله وارد می‌شویم!
ابوهُریره: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در مورد آیه «یَوْمَ یَفِرُّ المرْءُ مِنْ أَخِیهِ * وَ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ»{روزی که آدمی از برادرش، و از مادرش و پدرش می‌گریزد}(عبس/35-34) فرمود: کسی که با ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام وارد قیامت شده باشد، از مصادیق آیات فوق استثنا شده است؛
عبد الله بن عُمَر: رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمود: ای مردم، بدانید امیرالمؤمنین علیه‌السلام در میان شما همانند ستاره‌ی درخشان در آسمان است و وقتی طلوع کند اطراف خود را روشن می‌کند. ای مردم، بدانید که من این سخن را به این دلیل به شما گفتم که
امام سجاد علیه‌السلام در مورد آیه «یَاحَسْرَتی عَلی مَا فَرَّطتُ فی جَنبِ الله» {افسوس بر من از كوتاهي‌هايى كه در مورد جنب‌الله كردم!} (زمر/56) فرمود: مقصود از «جنب الله» علی علیه السلام است؛ او حجّت خدا بر خلقش در روز قیامت است، وقتی روز قیامت شود، خداوند به خازنان جهنم
ابن عباس: رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره آیه «طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآب»{خوشا به حالشان، و خوش سرانجامی دارند}(رعد/29) فرمود: «طوبا» نام درختی است که خداوند آن را با دست خود در بهشت کاشت و از روح خود در آن دمید و زیورآلات از آن می‌روید و
رسول خدا صلی الله علیه و آله: وقتی روز قیامت شود علی بن أبی طالب بر بالای «فردوس» که کوهی مشرف بر بهشت است می‌نشیند و عرش جهان بالای آن است و از دامنه‌ی آن چشمه‌ها می‌جوشد و جویبارهای آن در بهشت جاری می‌شوند. امام علی بر تختی از نور
