قتادة بن دعامه نزد امام باقر علیه‌السلام رفت و درباره معنای آیه «وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إبْلیسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعوهُ إلّا فَریقًا مِنَ الْمُؤْمِنین»{ابلیس حرفش را دربارۀ گمراه‌کردنشان به کرسی نشاند و جز عده‌ای مؤمن، همگی دنباله‌رو او شدند.}(سبأ/20) پرسید. ایشان فرمود: وقتی خداوند به پیامبر امر فرمود علی علیه السلام
امام باقر علیه‌السلام: وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله دست علی علیه‌السّلام را در غدیرخم بالا برد و فرمود: هر که من مولای او بودم، حالا علی مولای اوست، ابلیس لعنت‌الله‌علیه به همراه شیاطینش حاضر بودند. وقتی رسول خدا جمله «مَن کُنتُ مولاهُ فعلیٌّ مولاه» را بر زبان آورد، شیاطین به ابلیس
امام صادق علیه‌السلام درباره حدیث غدیرخم فرمود: وقتی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله آن سخنان را درباره علی علیه‌السلام فرمود و او را به امامت مردم منصوب کرد، ابلیس نعره‌ای زد که همه شیاطین پیرامون او جمع شدند و گفتند: ای سرور ما، این نعره برای چه بود؟! ابلیس گفت: وای بر شما!
امیرالمؤمنین علیه‌السلام: روز غدیر یک روز بزرگ‌منزلت است که در آن فرج حاصل شد، رفعت منزلت در این روز معلوم و حجّت‌ها استوار شد. امروز روز روشنگری و آشکار شدن حق و روز رونمایی از مقام بلند است. روز کمال دین و روز عهد و پیمان گرفتن و عهد نمودن
امام رضا علیه‌السلام: شهرت روز غدیر در آسمان بیشتر از شهرت آن در زمین است، و خداوند متعال در فردوس قصری دارد که آجرهای آن، یکی از نقره و یکی از طلاست و صدهزار گنبد سرخ و صدهزار خیمه از یاقوت سبز دارد، خاکش از مُشک و عنبر است و
وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، ولایت علی علیه‌السلام را در غدیرخم ابلاغ فرمود و این خبر در همه جا پخش شد، حارث بن نعمان فهری(1) آمد و گفت: ای محمّد! به ما دستور دادی که شهادتین را به زبان بیاوریم و نماز و روزه و حج انجام دهیم و زکات بپردازیم،
امام صادق علیه‌السلام آیه «وَ یَسْتَنبِئونَکَ أ حَقٌّ هُوَ قُلْ إی وَ رَبّی إنَّهُ لَحَقٌّ وَ ما أنتُم بِمُعْجِزین»(یونس/53) را اینگونه معنا کردند: از تو می‌پرسند: «آنچه درباره علی می‌گویی راست است؟!» بگو: «بله! قسم به پروردگارم که قطعاً راست است، و شما نمی توانید [خدا را] درمانده کنید».
امام کاظم علیه‌السلام آیات «وَ اصْبِرْ عَلیٰ ما یَقولونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمیلًا * وَ ذَرْنی وَالْمُکَذِّبینَ أُوْلِی النَّعْمَةِ وَ مَهِّلْهُمْ قَلیلاً»( مزّمل/10-11) را اینگونه معنا کردند: در برابر آنچه درباره تو می‌گویند صبوری کن و به طرز شایسته‌ای از آنان دوری کن. و مرا با تکذیب‌کنندگان صاحب‌نعمتی که وصی تو
امام کاظم علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، مردم را به پذیرش ولایت علی علیه‌السلام دعوت کرد، اما آنان به او تهمت زدند و از پیش او رفتند. خداوند نیز آیات «قُلْ إنّی لا أمْلِکُ لَکُمْ ضَرًّا وَ لا رَشَدًا * قُلْ إنّی لَن یُجیرَنی مِنَ اللَّهِ أحَدٌ وَ لَنْ أجِدَ مِن
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «قالَ الَّذینَ لا یَرْجونَ لِقاءَنا ائْتِ بِقُرْءَانٍ غَیْرِ هٰذا أوْ بَدِّلْه»{کسانی که به دیدار ما امید ندارند می‌گویند: «قرآن دیگری جز این بیاور، یا آن را عوض کن.»}(یونس/15) فرمود: این سخن دشمنان رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله پشت سرش بود، وقتی می‌دیدند که آن حضرت به سخنان
