سهم بن حصین اسدی: من و عبدالله بن علقمه به کوفه رفتیم. عبدالله بن علقمه از کسانی بود که به علی علیه السلام مدت‌ها دشنام داده بود. به او گفتم: برویم نزد ابوسعید خُدری و کمی با او سخن بگوییم؟ گفت: برویم. عبدالله به ابوسعید گفت: آیا منقبتی درباره علی
حذیفة بن اُسید غفاری: در حجةالوداع همراه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بودیم تا اینکه به جُحفه رسید و به یاران خود امر فرمود آنجا اطراق کنند. پس از پیاده شدن و مستقر شدن، ندای نماز داده شد و رسول خدا دو رکعت نماز با صحابه خود اقامه نمود. سپس رو به
امام باقر علیه‌السلام: ابلیس چهار بار جیغ کشید: 1- روزی که لعن شد، 2- روزی که به زمین هبوط کرد، 3- روز بعثت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و 4- روز غدیر.
امام صادق علیه‌السلام: وقتی دستور ابلاغ ولایت نازل شد و رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در غدیرخم فرمود: به علی علیه‌السلام به عنوان امیرالمؤمنین سلام دهید، آن دو نفر گفتند: این دستور خدا و رسول اوست؟! پیامبر فرمود: بله، حقیقتاً از جانب خدا و رسول اوست، او امیر مؤمنان و امام متقین
امام صادق علیه‌السلام: وقتی خداوند در آیه «یا أیُّها الرَّسولُ بَلِّغْ ما أُنزِلَ إلَیْکَ مِن رَبِّک»(مائده/67) در غدیرخم، به پیامبر خود صلی‌الله‌علیه‌وآله دستور داد که علی علیه‌السلام را به عنوان امیر مؤمنان منصوب کند، آن حضرت فرمود: هر که من مولای اویم، علی نیز مولای اوست. آن گاه بود که
امام باقر علیه‌السلام: وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در روز غدیرخُم امیرالمؤمنین را به ولایت منصوب فرمود، در کنار او هفت تن از منافقان نشسته بودند که ابوبکر، عمر، عبدالرحمان بن عوف، سعد بن ابی وقّاص، ابوعبیده، سالم غلام آزاد شده ابو حذیفه و مغیره بن شعبه از جمله ایشان بودند.
امام صادق علیه‌السلام: وقتی آیه [تبلیغ] درباره ولایت نازل شد، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله امر فرمود: مکانی را در غدیر خم که پر از درختان بزرگ و پر شاخ و برگ بود، جارو کنند و چنین شد. سپس ندای «نماز جماعت» سر داده شد. بعد از آن فرمود: ای مردم، هر
امام باقر علیه‌السلام: آخرین فریضه‌ای که خدای متعال نازل فرمود، فریضه «ولایت» بود و پس از آن هیچ فریضه‌ای نازل نشد. بعد از آن آیه «الْیَوْمَ أکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُم»(مائده/3) در «کراع الغمیم»(1) نازل گردید. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آن را در جُحفه به جا آورد و پس از آن دیگر فریضه‌ای
ابوسعید خُدری: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در روز غدیر خم امر فرمود که منادی، ندای «نماز جماعت» سر دهد. سپس دست علی علیه‌السلام را گرفت و فرمود: خداوندا، هر که من مولای اویم، اینک علی مولای اوست. خدایا با دوستدارانش دوست باش و با دشمنش دشمن. پس از آن حسّان بن
ابن عباس: وقتی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را به معراج بردند، جبرئیل او را به نهری برد که نام آن «نور» بود و مصداق آیه: «جَعَلَ الظُّلُماتِ و النّور»(انعام/1). وقتی به آن نهر رسیدند، جبرئیل به او گفت: ای محمّد، به برکت خدا از این نهر عبور کن که خداوند
