منظور از «من کنت مولاه»
ابواسحاق سبیعی: به امام سجاد علیه‌السلام گفتم: معنای سخن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله که فرمود «مَن کنتُ مولاه فهذا علیّ مولاه» چیست؟ فرمود: به مردم خبر داد که پس از او، امام علی علیه‌السلام است.
ابواسحاق سبیعی: به امام سجاد علیه‌السلام گفتم: معنای سخن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله که فرمود «مَن کنتُ مولاه فهذا علیّ مولاه» چیست؟ فرمود: به مردم خبر داد که پس از او، امام علی علیه‌السلام است.
حسن بن طریف: به امام باقر علیه‌السلام نامه‌ای نوشتم و از او پرسیدم که معنای جمله «مَن کنتُ مولاه فهذا مولاه» که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله درباره امیر المؤمنین علیه‌السلام فرمود، چیست؟ ایشان فرمود: منظور پیامبر از این جمله آن بود که علی علیه‌السلام را به عنوان رهبری معرفی کند که
ابراهیم بن رجاء شیبانی: از امام جعفر صادق علیه‌السلام سؤال شد: منظور رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از جملات «مَن کنتُ مولاه فعلیٌّ مولاه، اللهم والِ مَن والاه و عادِ مَن عاداه» در روز غدیرخُم چه بود؟ امام صادق علیه‌السلام راست نشست و فرمود: به خدا قسم، همین سؤال از رسول خدا
عمران بن حصین: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله سپاهی را روانه کرد و علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام را به عنوان فرمانده آن انتخاب کرد. در این سریه، کنیزی مورد توجه علی علیه‌السلام قرار گرفت که عده‌ای این کار را از او نپسندیدند. چهار نفر از صحابه رسول خدا همدست شدند و گفتند: اگر رسول
بریده اسلمی: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله دو گروه را به یمن فرستاد که فرماندهی یکی از آن‌ها را علی بن ابی طالب علیه‌السلام بر عهده داشت و خالد بن ولید فرمانده گروه دیگر بود. همچنین فرمود: اگر به هم رسیدید، علی فرمانده هر دو گروه باشد و اگر به هم بر
امام صادق علیه‌السلام: وقتی سخنرانی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در غدیر تمام شد، در بین مردم، مردی زیبارو، خوش‌منظر و خوشبو را دید که می‌گفت: به خدا قسم هرگز این چنین روزی ندیده بودم. چه پیمان محکمی را برای ولایت پسرعمویش مورد تأکید قرار می‌دهد! چنان عهد و بیعت محکمی برای
مشهور است که علی علیه‌السلام در رُحبه کوفه، به مردم فرمود: شما را به خدا قسم می‌دهم که هر کس شنیده باشد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله هنگام بازگشت از حجة‌الوداع فرمود: «هرکس من مولای اویم حالا علی مولای اوست. خداوندا، دوستدار کسی باش که او را دوست داشته باشد و دشمن
عمّار یاسر: من و ابوذر غفاری در زیر خیمه‌ای نشسته بودیم که ابن عباس با مردم حرف می‌زد. ابوذر بلند شد و با دست عمود خیمه را زد و سپس گفت: ای مردم، هر کس مرا می‌شناسد، که می‌شناسد ولی هر کس مرا نمی‌شناسد، خودم را معرفی می‌کنم: من جندب
ابوالطفیل عامر بن واثله: علی علیه‌السلام در حیاط مسجد برای مردم خطبه خواند و فرمود: هر مسلمانی را که شنیده است رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در روز غدیرخم هنگام خطبه گفتن چه فرمود، به خدا قسم می‌دهم که شهادت دهد. سی نفر از مردم بلند شدند و گواهی دادند که وقتی
عمیرة بن سعد: علی را بالای منبر دیدم که از صحابه رسول خدا می‌خواست که هر کس سخنان رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را در غدیر خم شنیده است، گواهی بدهد. دوازده نفر از جا برخاستند که ابوسعید خُدری، ابوهریره و اَنَس بن مالک از جمله ایشان بودند و شهادت دادند که
