براء بن عازب: وقتی همراه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از حجّةالوداع برگشتیم، در غدیرخُم بودیم که پیامبر صدا زد: نماز جماعت. زیر دو درخت برای پیامبر جارو زده شد. پس از آن، دست علی علیه‌السلام را بالا برد و فرمود: آیا من مقدم‌تر از مؤمنان به خودشان نیستم؟! مردم گفتند: بله
کُمیت، در حضور امام باقر علیه‌السلام این ابیات را قرائت کرده است: – روز اجتماع در غدیرخم چه روز ارجمندی بود، که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله مقام ولایت و امامت را برای ما آشکار فرمود، البته اگر اطاعت شود! – ولی این مردم آن را خرید و فروش کردند، و امر خطیری
سُدّی کبیر: پس از نزول آیه [اکمال(مائده/3)]، خداوند هیچ آیه‌ای درباره حلال یا حرام نازل نفرمود… نقل است وقتی آیه «إنَّما وَلیُّکُم اللّهَ و رَسولَه»(مائده/55) نازل شد، خداوند متعال به پیامبر فرمان داد که ولایت علی علیه‌السلام را آشکار کند. اما پیامبر به دلیل شناختی که از فساد دل‌های آنان
امام باقر و امام صادق علیهما السّلام: … یک نفر یهودی به عمر گفت: اگر این روز -یعنی روز غدیر- متعلّق به ما بود، آن را عید می‌گرفتیم. ابن عباس هم در پاسخ گفت: چه روزی کامل‌تر از این عید؟!
امام صادق علیه‌السلام: آیه «الْیَوْمَ أکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی و رَضیتُ لَکُمُ الْإسْلامَ دینًا» یعنی امروز، دین شما را با منصوب کردن پاسدار دین کامل کردم و نعمت خود را بر شما با ولایت تمام نمودم و اسلام -یعنی خود را تسلیم ولایت ما کردن- را به
امام صادق علیه‌السلام: وقتی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله سخنان خود را در غدیرخم بیان فرمود، مردم به خیمه‌های خود رفتند. مقداد از کنار جمعی از ایشان گذر می‌کرد که می‌گفتند: به خدا قسم اگر از یاران خسرو شاه ایران و قیصر پادشاه روم بودیم، لباس‌های خز و پر نقش و نگار و
جابر بن ارقم: در حالی که در مجلسی بودیم و برادرم زید بن ارقم با ما حرف می‌زد، ناگهان مردی که سوار بر اسب بود و لباس سفر به تن داشت وارد جمع ما شد و سلام کرد، ایستاد و گفت: آیا زید بن ارقم در بین شماست؟ زید پاسخ
امام صادق علیه‌السلام: وقتی خداوند آیه «یا أیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إلَیکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ»(مائده/67) را بر پیامبرش نازل کرد، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، دست علی علیه‌السلام را بالا برد و فرمود: ای مردم، همه پیامبران گذشته، پس از سپری شدن دوره حیات دنیوی،
زیاد بن منذر: در محضر امام باقر علیه‌السلام بودم در حالی که ایشان مشغول سخن گفتن با مردم بود. ناگهان مردی از اهل بصره به نام عثمان أعشی که از حسن بصری نقل حدیث می‌کرد برخاست و عرض کرد: ای فرزند رسول خدا، فدایت شوم، حسن بصری حدیثی را برای
امام باقر علیه‌السلام: هنگامی که جبرئیل در حجّةالوداع با اعلان امر علی بن ابی طالب علیه‌السلام بر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نازل شد و آیه «یا أیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إلَیکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاس»{ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو
