آیات قرآن

علی علیه‌السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله هر روز سپیده دم نزد ما می‌آمد و می‌فرمود: الصلاة، الصلاة، یرحمکم الله، «إنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطْهیرا».

ابن عباس: از رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره آیات: «وَ السّابِقونَ السّابِقونَ * أُوْلائِکَ الْمُقَرَّبونَ * فی جَنّاتِ النَّعیمِ» پرسیدم. فرمود: جبرئیل به من گفت: [منظور]  علی و شیعیان او هستند که پیشتازان به سوی بهشت‌اند و مقرّب درگاه خدایند به سبب لطفی که به آن‌ها دارد.

‌امام  صادق علیه‌السلام درباره آیه 208 سوره بقره می‌فرماید: منظور از عبارت «اُدْخُلواْ فِی السِّلْمِ کافَّه»{همگی تسلیم محض خدا باشید} ولایت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام است. و منظور از عبارت «وَ لا تَتَّبِعواْ خُطُواتِ الشَّیْطان»{پا جای پای شیطان نگذارید} این است که از غیر او -علی علیه‌السلام- پیروی مکنید.

زید بن علی: علی علیه‌السلام به رسول خدا صلی الله علیه و آله اطلاع داد که مردی به وی گفته است: «من تو را به خاطر خدای متعال دوست دارم». پیامبر فرمود: علی، شاید در حق او کار نیکی انجام داده باشی؟! گفت: نه به خدا سوگند، لطفی در حقش

از ‌امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «إنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَ رَسولُهُ وَ الَّذینَ ءامَنواْ…» آمده که: جمعی از یهودیان از جمله: عبدالله بن سلام، أسد، ثعلبه، ابن یامین و ابن صوریا اسلام آوردند. اینان نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمده و عرض کردند: ای پیامبر خدا، موسی،

ابوسعید خدری: آیه «إنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُم  تَطْهیرا» درباره رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام نازل شد.

‌امام صادق علیه‌السلام: آیات ابتدایی سوره توبه زمانی نازل شد که رسول خدا صلی الله علیه و آله در سال نهم هجرت از غزوه تبوک بازگشته بود. رسول خدا پس از فتح مکه مشرکان را از انجام مناسک حج در آن سال منع نفرمود…. منش رسول خدا این بود که

‌امام صادق علیه‌السلام درباره مصداق آیات «وَ السّابِقونَ السّابِقونَ * أُوْلائِکَ الْمُقَرَّبونَ» فرمودند: وقتی که خداوند اراده فرمود مخلوقات را بیافریند، آنان را از گِل آفرید و سپس آتشی در برابر آنان قرار داد و فرمود: به آن در آیید. اولین کسی که وارد آن شد محمّد، امیرالمؤمنین، حسن، حسین

امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: مقصود از آیه «رَجُلاً سَلَماً لِرَجُل»{مردی که تنها تسلیم یک نفر است}(زمر/29) من هستم که تنها فرمانبر یک مرد هستم و آن مرد هم رسول خدا صلی الله علیه و آله است. همچنین ‌امام باقر علیه‌السلام فرمود: آن مرد فرمانبر، علی علیه‌السلام و شیعیان او هستند.