تفسیر امام عسگری علیه‌السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله ده آیه از سوره برائت را به ابوبکر بن أبی قحّافه سپرد که در آن آیات، به نقض پیمان میان مسلمانان و کفار اشاره شده بود و بر اساس این آیات دیگر مشرکان حق نداشتند به کعبه نزدیک شوند.
امام صادق علیه‌السلام، مصداق آیه «حَبَّبَ إلَیْکُمُ الْایمانَ وَ زَیَّنَهُ فی قُلوبِکُم»{خدا ایمان را برای شما دوست داشتنی گردانید و آن را در دلهای شما بیاراست}(حجرات/7) را امیرالمؤمنین علیه‌السلام و مصداق آیه «وَ کَرَّهَ إلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَ الْفُسوقَ وَ الْعِصْیان»{و کفر و پلیدی و سرکشی را در نظرتان ناخوشایند ساخت}(حجرات/7)
ابن عباس: در جایی از قرآن عبارت «یأیُّهَا الَّذینَ آمَنواْ» به کار نرفته است مگر اینکه علی علیه‌السلام سرآمد، امیر و شریف‌ترین مخاطبان آن باشد. خداوند همه یاران پیامبر را مورد عتاب و توبیخ قرار داده است ولی از علی جز به خوبی یاد نکرده است.
امام باقر علیه السّلام درباره آیه «إنّا کَفَیْناکَ الْمُسْتَهزِئینَ»{ما [شرّ] استهزاکنندگان را از تو برطرف خواهیم کرد}(حجر/95) میفرماید: مراد از «مستهزئین» یعنی دشمنان امیرالمؤمنین علیه السّلام و دوستانشان و هرکه ایشان را تمسخر می‌کرده است، و اینان همان کسانی هستند که گفتند: این برگزیده محمّد از میان خاندان اوست و
امام صادق علیه‌السلام: وقتی آیه «إنَّما وَلیُّکُمُ اللّهُ وَ رَسولُهُ…» نازل شد، جمعی از صحابه در مسجد مدینه گرد آمده و نظر یکدیگر درباره این آیه را جویا می‌شدند. یکی گفت: ما اگر این آیه را نپذیریم، تمام آیات قرآن را نپذیرفته‌ایم، و اگر بدان ایمان آوریم، زیر بار ذلتی
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «و یطعمون الطعام…» در سوره «هل أتی» میفرماید: فاطمه سلام الله علیها مقداری آرد جو داشت که از آن خمیر روغنی ساخت و پخت و چون قوام گرفت، آن را روی سفره قرار داد تا افطار کنند که مسکینی بر در ایستاد و گفت: خدایتان
عیسی بن عبدالله قمی: از امام صادق علیه‌السلام شنیدم که رسول خدا صلی الله علیه و آله ابوبکر را با آیات برائت روانه مکه کرد تا به «جحفه» رسید. سپس امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب را در پی او فرستاد. علی علیه‌السلام به شتاب خود را به ابوبکر رساند. ابوبکر
از امام صادق علیه‌السلام در خصوص آیه «أمْ نَجعَلُ الَّذینَ ءامَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ کَالْمُفْسِدینَ فِی الْأرْضِ أمْ نَجعَلُ الْمُتَّقینَ کَالْفُجّارِ * کِتابٌ أنزَلْناهُ إلَیْکَ مُبارَکٌ لِیَدَّبَّروا ءایاتِهِ وَ لِیَتَذَکَّرَ أُوْلُواْ الْألْباب»{آیا کسانی را که ایمان آورده‌اند و کارهای خوب کرده‌اند، با جماعت فاسد یکی می‌کنیم؟! آیا باتقوایان را مثل
ابن عباس: علی بن ابی طالب علیه‌السلام در کتاب خدا نام‌هایی دارد که مردم آن را نمی‌دانند. پرسیده شد: این نام‌ها کدامند؟ ابن عباس گفت: خداوند او را «ایمان» نامیده و فرموده: «وَ مَن یَکْفُرْ بِالْایمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِی الآخِرَةِ مِنَ الخاسِرینَ»»{و هر کس در ایمان خود
امام باقر علیه السّلام درباره آیه «قُلْ إن کُنتُمْ تُحِبّونَ اللّهَ فَاتَّبِعونی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ»{بگو: «اگر خدا را دوست دارید، از من پیروی کنید تا خدا دوستتان بدارد}(آل عمران/31) میفرماید: درباره منافقان نازل شده و این زمانی بود که با هم گرد آمده و گفتند: اگر محمّد بمیرد نه از علی
