امام باقر و امام صادق علیه‌السلام در خصوص معنای «دین» در آیه: «إِنمَّا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ * وَ إِنَّ الدِّینَ لَوَاقِعٌ»{آنچه به شما وعده داده شده راست است، و [روز] پاداش واقعیّت دارد}(ذاریات/5-6) می‌فرمایند: «دین» همان علی بن ابی طالب علیه‌السلام است.
امام صادق علیه السّلام درباره آیه «وَ لَیَعْلَمَنَّ اللّهُ الَّذینَ آمَنواْ وَ لَیَعْلَمَنَّ الْمُنافِقین»{البته خدا می‌داند که مؤمنان چه کسانی هستند و منافقان چه کسانی هستند}(عنکبوت/11) فرمود: منظور از «الذین آمنوا» یعنی مؤمنان به ولایت علی و منظور از «منافقین» یعنی کسانی که ولایت او را انکار کردند.
امام باقر علیه‌السلام مصداق آیه «إنَّ الَّذینَ ءامَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ لَهُمْ أجْرٌ غَیرُ مَمْنونٍ»{کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، پاداشی بی پایان دارند}(فصلت/8) را علی بن ابی طالب دانستند عرض شد: در مورد آیه «فَما یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدّین»{پس چه چیز، تو را بعد [از این] به تکذیب
امام باقر علیه السّلام در مورد آیه: «وَ لا تُلْقواْ بِأیْدیکُمْ إلیَ التَهّْلُکَه»{خود را با دست خود به هلاکت نیندازید}(بقره/195) فرمود: یعنی اینکه از ولایت ما منحرف نشوید که در دنیا و آخرت هلاک می‌شوید.
امام باقر علیه‌السلام، ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام را مصداق آیه «إنَّ اللَّهَ اصْطَفیٰ لَکُمُ الدّینَ فَلا تَموتُنَّ إلّا وَ أنتُم مُسْلِمونَ»{خداوند برای شما این دین را برگزید، پس مبادا جز در حالت تسلیمِ خدا بودن بمیرید}(بقره/132) دانسته‌‌اند.
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه: «وَ إذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِ اسْجُدواْ لِـآدَمَ فَسَجَدواْ إلّا إبْلیسَ أبٰی»{و چون فرشتگان را فرمودیم: «برای آدم سجده کنید»؛ به جز ابلیس که سر باز زد [همه] به سجده در افتادند.}(بقره/34) می‌فرماید: خداوند به پیامبر وحی فرمود که: ای محمد، من امر کردم ولی اطاعت نشدم،
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه 208 سوره بقره می‌فرماید: منظور از عبارت «اُدْخُلواْ فِی السِّلْمِ کافَّه»{همگی تسلیم محض خدا باشید} ولایت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام است. و منظور از عبارت «وَ لا تَتَّبِعواْ خُطُواتِ الشَّیْطان»{پا جای پای شیطان نگذارید} این است که از غیر او -علی علیه‌السلام- پیروی مکنید.
امام باقر علیه‌السلام: آیه «یُدخِلُ مَن یَشاءُ فی رَحمَتِه»{هر که را خواهد به رحمت خویش در می‌آورد}(انسان/31) در ولایت علی بن ابی طالب علیه‌السلام نازل شده است.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: مقصود از آیه «رَجُلاً سَلَماً لِرَجُل»{مردی که تنها تسلیم یک نفر است}(زمر/29) من هستم که تنها فرمانبر یک مرد هستم و آن مرد هم رسول خدا صلی الله علیه و آله است. همچنین امام باقر علیه‌السلام فرمود: آن مرد فرمانبر، علی علیه‌السلام و شیعیان او هستند.
امام باقر علیه‌السلام: زمانی که پیامبر صلی الله علیه و آله، امیرالمؤمنین و عمار بن یاسر را به مکه فرستاد، [بعضی] گفتند: «محمّد این کودک[=علی] را فرستاده است و اگر دیگری را به مکه می‌فرستاد شایسته‌تر بود، چرا که مردان بزرگ و شجاع بسیاری در اختیار دارد. به خدا سوگند
