امام باقر علیه‌السّلام درباره آیه «وَ لَوْ ألْقیٰ مَعاذیرَهُ»{هر چند عذرتراشی کند}(قیامت/15) فرمود: این آیه درباره مردی نازل شد که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به او دستور داد به علی علیه‌السّلام به عنوان امیرالمؤمنین سلام کند. وقتی پیامبر(ص) وفات کرد، عمل به فرمان پیامبر(ص) را ترک کرد و به آن وفادار
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: علی علیه‌السلام بزرگ و رهبر آیاتی است که با عبارت «یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنواْ» در قرآن است، چون از نظر ایمان، او اولینِ مؤمنان است.
امام صادق علیه‌السّلام: وقتی مردم با علی علیه‌السّلام به عنوان «امیرالمؤمنین» بیعت کردند، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به ابوبکر فرمود: بلند شو و به علی(ع) با لقب امیرالمؤمنین سلام کن. ابوبکر گفت: این دستور از طرف خدا و پیامبر خداست؟ پیامبر(ص) فرمود: بله، از طرف خدا و پیامبر خداست. بعد، به
ابن عباس: وقتی حمزه(ع) در جنگ اُحد به شهادت رسید و امیرالمؤمنین علیه‌السلام از موضوع باخبر شد، فرمود: «إنّا لله و إنّا إلیه راجعون». بعد آیات «الَّذینَ إذا أصابَتْهُم مُصیبَةٌ قالواْ إنّا لِلَّهِ وَ إنّا إلَیْهِ راجِعونَ * أُوْلٰئکَ عَلَیْهِمْ صَلَواتٌ مِن رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُوْلٰئکَ هُمُ الْمُهْتَدون»{آنهایی که
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: این اُمّت، به هفتاد و سه فرقه پراکنده می‌شوند که هفتاد و دو فرقه از آن‌ها در آتش‌اند و یکی در بهشت است. اینها همان کسانی هستند که خدای متعال فرمود: «وَ مِمَّنْ خَلَقْنا أُمَّةٌ یَهْدونَ بِالْحَقِّ وَ بِه یَعْدِلون»{از آنهایی که آفریده‌ایم، گروهی به حق هدایت
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله درباره آیه «أحَسِبَ النّاسُ أن یُتْرَکواْ أن یَقولواْ آمَنّا وَ هُمْ لا یُفْتَنونَ»{آیا مردم فکر می‌کنند که تا گفتند ایمان آوردیم، رها می‌شوند و امتحان نمی‌شوند؟}(عنکبوت/2) سؤال کردم که منظور از این فتنه چیست؟ ایشان فرمود: این آیه درباره تو است. با تو
جابر بن عبدالله انصاری: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: مردم از درختان مختلف هستند، و من و علی(ع) از یک درخت هستیم. بعد، پیامبر(ص) آیه «وَ جَنّاتٌ مِنْ أعْنَابٍ وَ زَرْعٌ وَ نَخیلٌ صِنْوانٌ وَ غَیْرُ صِنْوانٍ یُسْقیٰ بِماءٍ واحِد»{باغهایی از انگور و زراعت و نخلها، که گاه بر یک پایه
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «إنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإحْسانِ وَ إیتاءِ ذِی الْقُرْبیٰ وَ یَنْهیٰ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنکَرِ وَ الْبَغْیْ»{خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان فرمان می‌دهد و از فحشا و منکر و ظلم، نهی می‌کند.}(نحل/90) فرمود: منظور از «عدل»، محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله است؛ هرکس
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «إنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإحْسانِ وَ إیتاءِ ذِی الْقُرْبیٰ وَ یَنْهیٰ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنکَرِ وَ الْبَغْیْ»{خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان فرمان می‌دهد و از فحشا و منکر و ظلم، نهی می‌کند.}(نحل/90) فرمود: منظور از «عدل»، شهادت «لا إله إلّا
امام صادق علیه‌السلام: جمعی از اعراب در تنگه رَمله جمع شده بودند تا شبانه در مدینه به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله شبیخون بزنند. پیامبر(ص) فرمود: چه کسی برای جنگ با اینها آماده است؟ جمعی از اصحاب صُفّه اعلام آمادگی کردند و گفتند: ما هستیم، یک نفر را به عنوان فرمانده برای
