حب و بغض

رسول خدا صلی الله علیه و آله: خداوند از نور رخسار علی بن أبی طالب هفتاد هزار فرشته آفرید که برای وی و دوستدارانش تا روز قیامت طلب آمرزش کنند.

رسول خدا صلی الله علیه و آله: ای مردم، علی را دشنام نداده و به وی حسادت نکنید که او ولیّ هر مرد و زن مؤمنی بعد از من است. پس به خاطر من او را دوست بدارید و به کرامت من اکرامش کنید و برای رضای خدا و رسولش

ابو أمامه باهلی نزد معاویه رفت و معاویه او را مقرب و نزدیک خود ساخت، آنگاه به خوردن غذا فرا خواند، و او را با دستش طعام داد و با دست خودش بر سر و صورتش عطر زد، و دستور داد تا کیسه ای دینار بیاورند و به او داد.

امام صادق علیه السّلام: علی بن أبی طالب بر منبر کوفه مشغول سخنرانی بود که از انتهای مسجد مار بزرگی وارد شد، مردم با کفش‌های خود به آن حمله‌ور شدند. علی علیه السّلام به ایشان فرمود: صبر کنید، خدا رحمتتان کند، این مار مأمور است. لذا مردم دست از آن

حارث هَمْدانی: علی علیه السّلام را در روزی دیدم که آمد و بر منبر رفت، پس از حمد و ثنای خدا، فرمود: حکمی بود که خدای متعال بر زبان پیامبر اُمّی جاری فرمود که جز مؤمن مرا دوست نخواهد داشت و جز منافق با من دشمنی نورزد و آنکه بهتان

پیامبر صلی الله علیه و آله در حالی که به علی علیه السّلام نگاه کرد، فرمود: دروغ می‌گوید آنکه مدعی می‌شود مرا دوست می‌دارد ولی از این نفرت دارد.

عبدالله بن مسعود: رسول خدا صلی الله علیه و آله از خانه زینب دخت جحش بیرون آمد تا اینکه به خانه اُمّ سلمه آمد. شخصی آمد و در زد. پیامبر فرمود: ای اُمّ سلمه، برخیز و در را برای وی باز کن. عرض کرد: یا رسول الله، این کیست که

رسول خدا صلی الله علیه و آله: هرکس دوست دارد که به شاخه یاقوت سرخی که خداوند در بهشت عدن کاشته، چنگ بزند، باید به حُبّ علی بن أبی طالب علیه السّلام تمسّک بجوید.