نظر امام حسن(ع) درباره «حسنه»
امام حسن علیه السّلام درباره آیه «وَ مَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فیها حُسْنًا»{و هر کس نیکی به جای آورد، برای او در ثواب آن خواهیم افزود}(شوری/23) میگوید: مراد از «حسنه»، حُبّ آل محمّد صلی الله علیه و آله است.
امام حسن علیه السّلام درباره آیه «وَ مَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فیها حُسْنًا»{و هر کس نیکی به جای آورد، برای او در ثواب آن خواهیم افزود}(شوری/23) میگوید: مراد از «حسنه»، حُبّ آل محمّد صلی الله علیه و آله است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله: ای علی، حُبّ تو همان تقوا و ایمان است و دشمنی با تو کفر است و نفاق.
پیامبر صلی الله علیه و آله به فاطمه علیها السّلام فرمود: آیا خرسند نمیگردی که سرور زنان جهان باشی؟ عرض کرد: پس جایگاه مریم بنت عمران چه میشود؟ به وی فرمود: دخترکم، او سرور زنان عالَم خود است و تو سرور زنان عالم خودت هستی. سوگند به آنکه مرا به
ابوغسّان نهدی: جمعی از شیعیان بر علی علیه السّلام در رحبه کوفه وارد شدند در حالی که آن حضرت روی حصیری کهنه نشسته بود. ایشان فرمود: به چه کار آمدهاید؟ عرض کردند: حب شما ما را آورده است یا امیرالمؤمنین. فرمود: بدانید که هرکس مرا دوست بدارد، در جایی مرا
عبدالله بن حویه العبدی: دو نفر نزد عمر آمدند و در مورد طلاق کنیز از او سؤال پرسیدند. عمر پشت سرش را نگاه کرد و سپس نگاهش را متوجه علی علیه السلام کرد و گفت: ای مرد بی مو نظرت چیست؟ علی علیه السلام با انگشتانش اشاره کرد و انگشت
امام باقر علیهالسلام: مؤمنی پیدا نمیشود مگر اینکه مهر علی بن ابی طالب علیهالسلام و اهل بیت او در دلش باشد.
پیامبر صلی الله علیه و آله نگاهی به علی بن أبی طالب کرد و فرمود: تو در دنیا سیّد و سروری و در آخرت نیز سیّد و سروری؛ هرکه تو را دوست بدارد، قطعاً مرا دوست داشته است و آنکه مرا دوست بدارد، خدا را دوست داشته است و هرکس
پیامبر صلی الله علیه و آله: اگر بندهای خدا را میان رکن و مقام هزار سال عبادت کند و هزار سال دیگر بر آن بیفزاید و هزار سال دیگر هم عبادت کند ولی ما اهلبیت را دوست نداشته باشد، خداوند او را با صورت در دوزخ خواهد افکند.
پیامبر صلی الله علیه و آله: یا علی، اگر تو نبودی، پس از من مؤمنان شناخته نمیشدند.