از جمله صفات اوصیا که امیرالمؤمنین علیه‌السلام برای مردی یهودی بر شمرد، چنین است: اما هفتم ای برادر یهود، اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله چون عازم فتح مکه شد، دوست داشت همان طور که در آغاز دعوت آنان را به اسلام فرا خوانده بود، در پایان نیز
ابن عباس: از رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره آیات: «وَ السّابِقونَ السّابِقونَ * أُوْلائِکَ الْمُقَرَّبونَ * فی جَنّاتِ النَّعیمِ» پرسیدم. فرمود: جبرئیل به من گفت: [منظور] علی و شیعیان او هستند که پیشتازان به سوی بهشت‌اند و مقرّب درگاه خدایند به سبب لطفی که به آن‌ها دارد.
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه 208 سوره بقره می‌فرماید: منظور از عبارت «اُدْخُلواْ فِی السِّلْمِ کافَّه»{همگی تسلیم محض خدا باشید} ولایت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام است. و منظور از عبارت «وَ لا تَتَّبِعواْ خُطُواتِ الشَّیْطان»{پا جای پای شیطان نگذارید} این است که از غیر او -علی علیه‌السلام- پیروی مکنید.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام: نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله رفتم. ایشان فرمود: ای علی، به خدا سوگند من از تو راضی هستم، پروردگارت هم از تو راضی است و هر زن و مرد مؤمنی نیز تا قیام قیامت از تو راضی است. گفتم: یا رسول الله، آیا [غیر مستقیم]،
از امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «إنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَ رَسولُهُ وَ الَّذینَ ءامَنواْ…» آمده که: جمعی از یهودیان از جمله: عبدالله بن سلام، أسد، ثعلبه، ابن یامین و ابن صوریا اسلام آوردند. اینان نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمده و عرض کردند: ای پیامبر خدا، موسی،
ابوسعید خدری: آیه «إنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطْهیرا» درباره رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام نازل شد.
امام صادق علیه‌السلام: آیات ابتدایی سوره توبه زمانی نازل شد که رسول خدا صلی الله علیه و آله در سال نهم هجرت از غزوه تبوک بازگشته بود. رسول خدا پس از فتح مکه مشرکان را از انجام مناسک حج در آن سال منع نفرمود…. منش رسول خدا این بود که
امام صادق علیه‌السلام درباره مصداق آیات «وَ السّابِقونَ السّابِقونَ * أُوْلائِکَ الْمُقَرَّبونَ» فرمودند: وقتی که خداوند اراده فرمود مخلوقات را بیافریند، آنان را از گِل آفرید و سپس آتشی در برابر آنان قرار داد و فرمود: به آن در آیید. اولین کسی که وارد آن شد محمّد، امیرالمؤمنین، حسن، حسین
امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: مقصود از آیه «رَجُلاً سَلَماً لِرَجُل»{مردی که تنها تسلیم یک نفر است}(زمر/29) من هستم که تنها فرمانبر یک مرد هستم و آن مرد هم رسول خدا صلی الله علیه و آله است. همچنین امام باقر علیه‌السلام فرمود: آن مرد فرمانبر، علی علیه‌السلام و شیعیان او هستند.
ابن عباس: خداوند نطفه‌ای سفید و مکنون آفرید و آن را در صلب آدم قرار داد. سپس آن را از صلب آدم به صلب پسرش شیث منتقل فرمود و از او به صلب أنوش، قینان و به همین صورت خداوند آن را در اصلاب رادمردان و رحم‌های پاک زنان جابه‌جا
