امام باقر علیه‌السلام: زمانی که پیامبر صلی الله علیه و آله، امیرالمؤمنین و عمار بن یاسر را به مکه فرستاد، [بعضی] گفتند: «محمّد این کودک[=علی] را فرستاده است و اگر دیگری را به مکه می‌فرستاد شایسته‌تر بود، چرا که مردان بزرگ و شجاع بسیاری در اختیار دارد. به خدا سوگند
امام صادق علیه‌السلام: آیات «إنَّ الَّذینَ هُم مِنْ خَشْیَةِ رَبِّهِم مُشْفِقونَ * وَ الَّذینَ هُم بِآیاتِ رَبِّهِمْ یُؤْمِنونَ * وَ الَّذینَ هُم بِرَبِّهِمْ لا یُشْرِکونَ * وَ الَّذینَ یُؤْتونَ ما آتَواْ وَ قُلوبُهُمْ وَجِلَةٌ أنَّهُمْ إلیٰ رَبِّهِمْ راجِعونَ * أُوْلائِکَ یُسارِعونَ فِی الخَیراتِ وَ هُمْ لَها سابِقونَ»{کسانی که از بیم
جابر بن عبدالله انصاری: نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم که امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه‌السلام آمد. همین که چشم رسول خدا بر او افتاد، فرمود: برادرم نزد شما آمده است. سپس رو به کعبه نمود و فرمود: به پروردگار این خانه سوگند که این
امام باقر علیه‌السّلام، آیه 19 سوره حج را این‌طور قرائت و معنا کردند: «هاذانِ خَصْمانِ اخْتَصَمواْ فی رَبِّهِمْ فَالَّذینَ کَفَرواْ [بِوَلایَهِ عَلیِّ بْنِ أبی طالِبٍ] قُطِّعَتْ لَهُمْ ثیابٌ مِن نار»{این‌ها دو گروه هستند که درباره پروردگارشان به مخاصمه و جدال پرداختند؛ کسانی که [به ولایت علی بن ابی‌طالب] کافر شدند،
عمار یاسر: علی بن ابی طالب در حال خواندن نافله بود که در حالت رکوع سائلی نزد وی آمد. پس انگشتری خود را در آورد و به سائل داد. سپس نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمده و آن حضرت را از موضوع آگاه نمود. آنگاه آیه: «إنَّما
ابوالحمراء: رسول خدا صلی الله علیه و آله را چهل روز صبح دیدم که بر در خانه علی و فاطمه سلام الله علیهما می‌آمد و دست از دو طرف چوب‌های در گرفته و می‌فرمود: السلام علیکم أهل البیت و رحمة الله و برکاته، الصٌلاة یَرحَمُکُم الله. «إِنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ
امام باقر علیه‌السلام: به خدا سوگند، رسول خدا صلی الله علیه و آله، ابوبکر را با آیات برائت نفرستاد تا دوباره از روی لهو آن را از وی پس بگیرد، بلکه پیامبر ابوبکر را به عنوان امیر حاجیان به مکه فرستاد و پس از منصرف شدن ابوبکر از رفتن به
علی علیه‌السلام فرمود: آیه «وَ السّابِقونَ السّابِقونَ» درباره من نازل شده است؛ کما اینکه آیات «أُوْلائِکَ هُمُ الْوارِثونَ * الَّذینَ یَرِثونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فیها خالِدون»{آنان همان وارثانند، همانان که بهشت را به ارث می برند و در آنجا جاودان می مانند}(مؤمنون/10-11) نیز در حق من نازل شده است.
ابن عباس: در آیه «وَ اسْتَعینوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ وَ إنَّها لَکَبیرَةٌ إلّا عَلَی الخاشِعین»{از شکیبایی و نماز یاری جویید. به راستی این [کار] گِران است، مگر بر فروتنان}(بقره/45)، منظور از خاشع و فروتن در نماز و روی آورنده به آن، رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی
ابوسعید خدری و جابر انصاری و جمعی از مفسّران درباره کلام خدای متعال: «وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فی لَحْنِ الْقَوْلِ»{تو آن‌ها را به شیوه سخنشان خواهی شناخت}(محمد/30) گفته‌اند: منظور این است که به علامت دشمنی آن ها با علی بن ابی طالب، آن ها را خواهی شناخت.
