جابر بن عبدالله انصاری: نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم که امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه‌السلام آمد. همین که چشم رسول خدا بر او افتاد، فرمود: برادرم نزد شما آمده است. سپس رو به کعبه نمود و فرمود: به پروردگار این خانه سوگند که این
عمار یاسر: علی بن ابی طالب در حال خواندن نافله بود که در حالت رکوع سائلی نزد وی آمد. پس انگشتری خود را در آورد و به سائل داد. سپس نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمده و آن حضرت را از موضوع آگاه نمود. آنگاه آیه: «إنَّما
ابوالحمراء: رسول خدا صلی الله علیه و آله را چهل روز صبح دیدم که بر در خانه علی و فاطمه سلام الله علیهما می‌آمد و دست از دو طرف چوب‌های در گرفته و می‌فرمود: السلام علیکم أهل البیت و رحمة الله و برکاته، الصٌلاة یَرحَمُکُم الله. «إِنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ
امام باقر علیه‌السلام: به خدا سوگند، رسول خدا صلی الله علیه و آله، ابوبکر را با آیات برائت نفرستاد تا دوباره از روی لهو آن را از وی پس بگیرد، بلکه پیامبر ابوبکر را به عنوان امیر حاجیان به مکه فرستاد و پس از منصرف شدن ابوبکر از رفتن به
علی علیه‌السلام فرمود: آیه «وَ السّابِقونَ السّابِقونَ» درباره من نازل شده است؛ کما اینکه آیات «أُوْلائِکَ هُمُ الْوارِثونَ * الَّذینَ یَرِثونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فیها خالِدون»{آنان همان وارثانند، همانان که بهشت را به ارث می برند و در آنجا جاودان می مانند}(مؤمنون/10-11) نیز در حق من نازل شده است.
ابن عباس: در آیه «وَ اسْتَعینوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ وَ إنَّها لَکَبیرَةٌ إلّا عَلَی الخاشِعین»{از شکیبایی و نماز یاری جویید. به راستی این [کار] گِران است، مگر بر فروتنان}(بقره/45)، منظور از خاشع و فروتن در نماز و روی آورنده به آن، رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی
ابوسعید خدری و جابر انصاری و جمعی از مفسّران درباره کلام خدای متعال: «وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فی لَحْنِ الْقَوْلِ»{تو آن‌ها را به شیوه سخنشان خواهی شناخت}(محمد/30) گفته‌اند: منظور این است که به علامت دشمنی آن ها با علی بن ابی طالب، آن ها را خواهی شناخت.
ابن أبی یعفور: به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: آیا دینی را که با آن خدا را پرستش می‌کنم بر تو عرضه دارم؟ فرمود: آری. عرض کردم : «أشهد أن لا إله اِلّا الله وَ أشهَدُ أنّ محمّداً رسول الله، اقرار می‌کنم به آنچه از جانب خدا آمده است.» سپس
امام صادق علیه‌السلام: وقتی علی بن ابی طالب علیه‌السلام با فاطمه سلام الله علیها ازدواج کرد، به مدت چهل روز، هر روز بامداد رسول خدا صلی الله علیه و آله بر در خانه ایشان می‌رفت، در می‌زد و می‌فرمود: «السُّلامُ عَلَیکُم یا أهلَ بَیتِ النُّبُوَّةِ و مَعدِنِ الرِّسالةِ و مُختَلَفِ
امام علی بن الحسین علیه‌السلام: به خدا سوگند، علی علیه‌السلام در قرآن نامی دارد که مردم از آن بی‌خبرند! عرض کردم: کدام نام را می‌فرمایید قربانت گردم؟ فرمود: «وَ أذانٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسولِهِ إلیَ النّاسِ یَوْمَ الْحَجِّ الْأکْبَر»(توبه/3)؛ رسول خدا صلی الله علیه و آله امیرالمؤمنین علیه‌السلام را که
