امام باقر علیه‌السلام درباره مصداق آیه «أَ فَمَن کانَ مُؤْمِنًا کَمَن کانَ فاسِقًا لا یَسْتَونَ» فرمود: علی بن ابی طالب با ولید بن عقبه با هم مشاجره کردند. در این مشاجره ولید بن عقبۀ فاسق به علی علیه‌السلام گفت: به خدا سوگند که من از تو فصیح‌تر، در کار با
ابن عباس: آیه «وَ بَشِّرِ الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ …»{و کسانی را که ایمان آورده اند و کارهای شایسته انجام داده اند، مژده بده…}(بقره/25) درباره علی علیه‌السلام، حمزه، جعفر و عبیده بن حارث نازل شده است.
امام باقر علیه السّلام درباره آیه «قُلْ إن کُنتُمْ تُحِبّونَ اللّهَ فَاتَّبِعونی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ»{بگو: «اگر خدا را دوست دارید، از من پیروی کنید تا خدا دوستتان بدارد}(آل عمران/31) می‌فرماید: درباره منافقان نازل شده و این زمانی بود که با هم گرد آمده و گفتند: اگر محمّد بمیرد نه از علی
امام باقر علیه‌السلام درباره آیه: «وَ إذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِ اسْجُدواْ لِـآدَمَ فَسَجَدواْ إلّا إبْلیسَ أبٰی»{و چون فرشتگان را فرمودیم: «برای آدم سجده کنید»؛ به جز ابلیس که سر باز زد [همه] به سجده در افتادند.}(بقره/34) می‌فرماید: خداوند به پیامبر وحی فرمود که: ای محمد، من امر کردم ولی اطاعت نشدم،
واحدی: علی علیه‌السلام در مقابل دریافت مقداری جو، مسئولیت آبیاری شب تا صبح نخلستانی را بر عهده گرفت. وقتی اجرت خود را گرفت، با آن سه صاع[حدود 12 مُشت با دو دست] جو خرید. ثلث آن را تبدیل به آرد کرد که از آن غذایی پختند. پس، مسکینی آمد و
ابن عباس: رسول خدا صلی الله علیه و آله در جمع صحابه بود که فرمود: «هم‌اکنون، نظیر عیسی بن مریم در امّت من وارد می‌شود». آنگاه ابوبکر وارد شد. گفتند: این است؟ فرمود: خیر! سپس عمر وارد شد. گفتند: این است؟ فرمود: خیر! و بعد از ایشان علی علیه‌السلام وارد
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «إنَّ الَّذینَ أجْرَمواْ کانواْ مِنَ الَّذینَ ءامَنواْ یَضْحَکونَ»{بدکاران [در دنیا] پیوسته به مؤمنان می‌خندیدند}(مطففین/29) فرموده است: این آیات درباره علی علیه‌السلام و کسانی از بنی‌امیه که او را به باد تمسخر می‌گرفتند نازل شده است. زیرا هرگاه علی علیه‌السلام بر جمعی از بنی‌امیه و منافقان
ابن عباس: آیه «وَ ارْکَعواْ مَعَ الرّاکِعینَ»{با رکوع کنندگان رکوع کنید}(بقره/43) در شأن رسول خدا و علی بن ابی طالب علیهما السلام به طور خاص نازل گردیده است، چون این دو نخستین نمازگزاران و رکوع کنندگان هستند.
امام باقر علیه السّلام درباره آیه «أفَکُلَّما جاءَکُمْ رَسولُ بِما لا تَهْویٰ أنفُسُکُمُ اسْتَکْبَرْتُمْ فَفَریقًا کَذَّبْتُمْ وَ فَریقًا تَقْتُلون»{هرگاه پیامبری چیزی را که خوشایند شما نبود برایتان آورد، کبر ورزیدید؟ گروهی را دروغگو خواندید و گروهی را کشتید}(بقره/87) فرمود: منظور از «بما لا تهوی انفسکم» موالات و دوستی علی علیه‌السلام
جابر بن عبدالله انصاری: در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم که یک عرب پریشان حال و ژولیده احوال بر ما وارد گشت که جامه‌های کهنه و پاره بر تن داشت و فقر از رخسارش می‌بارید. وقتی وارد شد و سلام داد، این ابیات را خواند:
