مفردات آیات

ابن عباس: آیه «اِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الَّذینَ یُقاتِلونَ فی سَبیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُم بُنْیانٌ مَرْصوصٌ»{خدا دوست دارد کسانی را که همچون سدّی فولادین صف می‌بندند و در راهش می‌جنگند}(صف/4) درباره امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام، حمزه، عبیده، سهل بن حنیف، حارث بن صمّه و أبودُجانه نازل شده است.

ابن عباس: اولین کسی که لباس‌های بهشت را بر او می‌پوشانند، ابراهیم(ع) است، به خاطر اینکه خلیل خداست. و بعد محمد(ص)، به دلیل اینکه برگزیده خداست، و بعد علی(ع) است که به سمت بهشت هدایت می‌شود. سپس آیه «یَوْمَ لا یُخْزِی  اللّهُ النَّبیَّ وَ الَّذینَ آمَنواْ مَعَهُ»{در آن روز، خدا

ابوذر غفاری: به خدا قسم که آیه «هاذانِ خَصْمانِ اخْتَصَمواْ فی رَبِّهِم »{این دو [گروه،] دشمنان یکدیگرند که درباره پروردگارشان با هم جنگ می‌کنند.}(حج/19) در شأن علی(ع)، حمزه و عبیدة بن حارث که در روز بدر با مشرکان(1) جنگیدند، نازل شده است.   پ ن(1): حمزة بن عبدالمطلّب، عتبة بن

امام باقر علیه‌السلام درباره معنای آیه «لِیُنذِرَ بَأْسًا شَدیدًا مِن لَدُنْه»{تا بدکاران را از عذابی سخت بترساند}(کهف/2) می‌فرماید: منظور از «عذاب سخت» علی علیه‌السلام است و او در کنار رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله با دشمنانش جنگید.

امام صادق علیه‌السلام: آیه «فَإمّا نَذْهَبَنَّ بِکَ فَإنّا مِنْهُم مُنتَقِمون »{اگر ما تو را [از دنیا] ببریم، قطعاً از آنان انتقام می‌گیریم}(زخرف/41) این گونه معنا می‌شود: ای محمد، اگر ما تو را از مکه به مدینه ببریم، تو را در حالی به آن باز می‌گردانیم که به دست علی بن

انس بن مالک درباره مصداق آیه «وَ مَن یُسْلِمْ وَجْهَهُ إلَی اللّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَی»{هرکه خود را با همه وجود تسلیم خدا کند و درستکار باشد، به محکم‌ترین دستگیره چنگ زده است.}(لقمان/22) می‌گوید: این آیه در حق علی علیه‌السلام نازل شده است؛ زیرا اولین کسی است