امام باقر علیه‌السلام درباره آیه «فَلَمّا نَسواْ ما ذُکِّرواْ بِهِ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أبْوابَ کُلِّ شَیْءٍ حَتّى إذا فَرِحوا بِما أُوتوا أخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإذا هُمْ مُبْلِسونَ»{هنگامی که آنچه را به آنها یادآوری شده بود فراموش کردند، درهای همه چیز را به روی آنها گشودیم، تا خوشحال شدند. ناگهان آنها را گرفتیم.
امام صادق علیه‌السلام آیه 166 سوره نساء را این‌گونه قرائت و معنا کردند: «لٰکِنِ اللهُ یَشْهَدُ بِما أنزَلَ إلَیْکَ [فی عَلیٍّ] أنزَلَهُ بِعِلْمِهِ وَ الْمَلائِکَةُ یَشْهَدونَ وَ کَفیٰ بِاللهِ شَهیدًا»{خداوند گواهی می‌دهد به آنچه [درباره علی] بر تو نازل کرده، که از روی علمش نازل کرده است، و فرشتگان هم
امام جواد علیه‌السلام: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در ده موقعیت، از مردم برای خلافت علی علیه‌السلام قول گرفت و بعد خدا این آیه را نازل کرد: «یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنواْ أوْفواْ بِالْعُقودِ»{ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به قراردادها وفا کنید.}(مائده/1). یعنی به قراردادها و پیمان‌هایی که برای امیرالمؤمنین علیه‌السلام با شما
امام باقر علیه‌السلام، آیه 64 سوره نساء را این‌گونه قرائت کردند: «وَ لَوْ أنَّهُمْ إذ ظَلَمواْ أنفُسَهُمْ جَاءوکَ [یا عَلیّ] فَاسْتَغْفَرواْ اللهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسولُ لَوَجَدواْ اللهَ تَوّابًا رَحیمًا»{اگر آنان هنگامی که به خود ستم کردند، نزد تو می‌آمدند [ای علی] و از خدا آمرزش می‌خواستند، و پیامبر هم
ابن عباس: منظور از «یاد خدا» در آیه «وَ مَن یُعْرِضْ عَن ذِکْرِ رَبِّهِ یَسْلُکْهُ عَذابًا صَعَدًا»{هر کس از یاد پروردگارش رو گرداند، او را به عذاب شدید و فزاینده‌ای گرفتار می‌سازد}(جن/17)، ولایت علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است.
امام صادق علیه‌السلام: آیه 2 سوره محمد، در اصل به این صورت نازل شد:«وَ الَّذینَ آمَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ وَ آمَنواْ بِما نُزِّلَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ [فی عَلیٍّ] وَ هُوَ الْحَقُّ مِن رَبِّهِمْ کَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ وَ أصْلَحَ بالَهُم»{کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند و به آنچه [درباره
امام باقر علیه‌السلام درباره معنای آیات «ما ضَلَّ صاحِبُکُمْ وَ مَا غَویٰ * وَ ما یَنطِقُ عَنِ الْهَویٰ * إنْ هُوَ إلَا وَحْیٌ یوحیٰ * عَلَّمَهُ شَدیدُ الْقُویٰ * ذو مِرَّةٍ فَاسْتَویٰ * وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأعْلیٰ * ثُمَّ دَنا فَتَدَلّیٰ * فَکانَ قابَ قَوْسَیْنِ أوْ أدْنیٰ * فَأوْحیٰ إلیٰ
امام صادق علیه‌السلام: آیه «مَن جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أمْثالِها وَ مَن جاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلا یُجْزیٰ إلّا مِثْلَها وَ هُمْ لا یُظْلَمونَ»{هر کس کار نیک بیاورد، پاداشش ده برابر آن است، و آنان که کار بد بیاورند، فقط مانند آن مجازات می‌بینند و آنان مورد ستم قرار نمی‌گیرند.}(انعام/160) خطاب به
امام صادق علیه‌السلام: روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از خانه بیرون آمد و به علی علیه‌السلام فرمود: ای علی، از خدا خواستم که تو وزیر من باشی و او هم قبول کرد. از او خواستم که تو را وصی من قرار دهد و انجام داد. خواستم که تو را خلیفه و
امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «وَ إذا تُتْلیٰ عَلَیْهِمْ آیاتُنا بَیِّناتٍ قالَ الَّذینَ لا یَرْجونَ لِقاءَنا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَیْرِ هٰذا أوْ بَدِّلْهُ قُلْ ما یَکونُ لی أنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقاءِ نَفْسی إنْ أتَّبِعُ إلّا ما یُوحیٰ إلَیَّ إنّی أخافُ إنْ عَصَیْتُ رَبّی عَذابَ یَوْمٍ عَظیم»{وقتی آیه‌های روشنگر ما را برای
