‌امام باقر علیه‌السلام: علی علیه‌السلام نشانه‌ای برای محمّد صلی‌الله‌علیه‌و آله است و محمّد به ولایت علی دعوت می‌کند. مگر سخن رسول خدا را نشنیده‌ای که می‌فرماید: «مَن کُنتُ مَولاهُ فَعَلیٌّ مولاهُ اللَّهمَّ والِ مَن والاهُ وَ عادِ مِن عاداهُ»؟! پس خداوند دوستدارِ دوستدار او و دشمنِ دشمن او شد.

اما اینکه خداوند می‌فرماید: «إنَّکُم لَفی قَوْلٍ مُختَلِف»{شما در گفتاری متناقض و گوناگون هستید}(ذاریات/8) بدین معنی است که درباره او اختلاف دارند. این اُمت درباره ولایت وی دچار اختلاف شدند، پس آنکه بر ولایت او استوار ماند، به بهشت می‌رود و هرکس به ولایت وی با مخالفت برخاست، به جهنم خواهد رفت.

اما درباره معنای آیه «یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ»{[تنها] کسی از ایمان به آن منحرف می‌شود که از قبول حق سرباز می‌زند}(ذاریات/9)، سخن درباره علی علیه‌السلام است که هرکس از ولایتش سر باز زند، از بهشت سر باز زده است. معنای «یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ» همین است.