سُلَیم بن قیس: پیش سلمان، مقداد و ابوذر نشسته بودم که مردی از اهل کوفه آمد و برای نصیحت و راهنمایی پیش آنها نشست. سلمان به او گفت: به قرآن و علی بن ابی‌طالب علیه‌السّلام متوسل شو که او همراه کتاب خداست و از آن جدا نمی‌شود، چون که ما شهادت می‌دهیم که از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله شنیدیم که فرمود: علی(ع) بر مدار حق است. هر کجا حق باشد او هم با آن است، و حقیقتاً که علی(ع) صدّیق است. علی(ع) آن فاروقی است که حق را از باطل جدا می‌کند.
آن مرد گفت: پس چرا مردم به ابوبکر «صدّیق» می‌گویند و به عمر «فاروق»؟! سلمان گفت: مردم همان‌طور که جانشینی پیامبر(ص) و حکومت بر مسلمانان را به آن دو نفر نسبت دادند، این دو نام را هم به آن دو نسبت دادند!
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به ما و آن دو نفر دستور داد که همگی به علی بن ابی‌طالب(ع) با لقب «امیرالمؤمنین» سلام کنیم.
