رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: خدا به جبرئیل و میکائیل فرمود: من بین شما عقد اُخوّت بستم و عمر یکی را بیشتر از دیگری مقرر کردم. بگویید کدام یک از شما به نفع دیگری ایثار می‌کند و عمر کوتاه‌تر را انتخاب می‌کند؟! هیچ‌کدام حاضر نشد در حق دیگری ایثار کند و مرگ زودتر را انتخاب کند. خدا هم به آن دو فرمود: چه می‌شد اگر مثل ولیّ خودم علی بن ابی طالب می‌بودید؟! بین او و فرستاده‌ام محمّد، عقد اُخوّت بستم و او حاضر شد زندگی خودش را فدای او کند. چون که در بستر او خوابید تا با به خطر انداختن جان خود، جان او را نجات دهد. حالا، همگی به زمین بروید و او را در برابر دشمنانش محافظت کنید.
جبرئیل به زمین آمده و بالای سر او ایستاد و میکائیل هم پایین پای او مستقر شد. جبرئیل دائماً می‌گفت: خوش به حال تو ای پسر ابوطالب که فرشتگان به وجود تو افتخار می‌کنند!
خدا هم آیه «وَ مِنَ النّاسِ مَن یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ»{از میان مردم کسی است که جان خود را برای طلب خشنودی خدا می فروشد}(بقره/207) را نازل کرد.
