امام علی علیه السلام به حارث اعور: رسول خدا صلی الله علیه و آله به من فرمودند: وقتی روز قیامت شود، من به صاحب عرش پناهنده می‌شوم و تو به من پناه می‌آوری و ذریّه‌ات به تو پناه می‌برند و شیعیان‌تان به شما پناه می‌آورند.
حارث: در آن روز خداوند با پیامبر خود و وصیّش چه خواهد کرد؟ ای حارث، خلاصه‌اش را به تو می‌گویم؛ تو با کسی محشور می‌شوی که دوستش داری و فقط اعمالی که انجام دادی برای خودت است!
الْحَارِثُ الْأَعْوَرُ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ(ع): قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ أَخَذْتُ بِحُجْزَةٍ مِنْ ذِي الْعَرْشِ وَ أَخَذْتَ أَنْتَ يَا عَلِيُّ بِحُجْزَتِي وَ أَخَذَتْ ذُرِّيَّتُكَ بِحُجْزَتِكَ وَ أَخَذَتْ شِيعَتُكُمْ بِحُجْزَتِكُمْ فَمَا ذَا يَصْنَعُ اللَّهُ بِنَبِيِّهِ وَ مَا يَصْنَعُ نَبِيُّهُ بِوَصِيِّهِ خُذْهَا إِلَيْكَ يَا حَارِ قَصِيرَةً مِنْ طَوِيلَةٍ أَنْتَ مَعَ مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لَكَ مَا اكْتَسَبْتَ.
