مفضّل بن عمر: به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: چرا امیرالمؤمنین علیه‌السلام قسمت‌کننده‌ی بهشت و جهنم شد؟ فرمود: چون حُبّ او ایمان و دشمنی با او کفر است و بهشت برای اهل ایمان و جهنم برای اهل کفر آفریده شده است؛ بنابراین فقط دوستداران او به بهشت می‌روند و دشمنانش هم وارد جهنّم می‌شوند.

عرض کردم: ای فرزند رسول خدا، آیا پیامبران و اوصیا علیهم السّلام و دوست‌داران آن‌ها او را دوست می‌داشتند و دشمنان ایشان از او نفرت داشته‌اند؟ فرمود: بله. عرض کردم: چگونه؟

فرمود: مگر نمی‌دانی که پیامبر صلی الله علیه و آله در جنگ خیبر فرمود: «فردا پرچم را به مردی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست می‌دارد و خدا و رسولش نیز او را دوست می‌دارند، و تا خدا پیروزی را به دست او رقم نزند، باز نمی‌گردد»، سپس پرچم را به علی علیه‌السلام داد و خدای عزّوجل خیبر را به دست او فتح کرد؟ عرض کردم: بله.

باز فرمود: آیا نمی‌دانی وقتی «پرنده بریان» را برای رسول خدا آوردند، فرمود: «خدایا، محبوب‌ترین آفریده‌ نزد خودت و نزد من را بفرست تا با من از این پرنده بخورد!» و منظورش علی علیه‌السلام بود؟ عرض کردم: بله.

فرمود: آیا جایز است که پیامبران الهی و فرستادگان او و اوصیای ایشان مردی را که خدا و رسولش را دوست می‌دارد و خدا و رسولش نیز او را دوست می‌دارند، دوست نداشته باشند؟ عرض کردم: خیر.

فرمود: آیا جایز است که مؤمنان اُمّت‌های آن‌ها حبیب خدا و رسول او و پیامبران الهی را دوست نداشته باشند؟ عرض کردم: خیر.

ایشان ادامه داد: بنابراین، ثابت شد که همه‌ی پیامبران الهی و فرستادگان او و همه فرشتگان و همه مؤمنان دوستدار علی بن أبی طالب علیه‌السلام بوده‌اند؛ همچنین ثابت شد که دشمنان و مخالفان آن‌ها دشمن آن‌ها و هم دشمن همه‌ی دوست‌داران آن‌ها بوده‌اند؟ عرض کردم: بله.

فرمود: بنابراین، از کل موجودات فقط دوستدار او وارد بهشت می‌شود و دشمن او هم وارد جهنم می‌شود! به همین دلیل او قسمت‌کننده‌ی بهشت و جهنم است.

به آن حضرت عرض کردم: ای فرزند رسول خدا، خیال مرا راحت کردید! از آن‌چه خداوند به شما آموخته بیشتر برای من بگویید. فرمود: بپرس ای مفضّل!

به او عرض کردم: ای فرزند رسول خدا، بنا بر آن‌چه فرمودید، آیا امام علی دوست‌دارش را به بهشت و دشمنش را به جهنم وارد می‌کند یا رضوان (فرشته موکّل بر بهشت) و مالک ( فرشته موکّل بر جهنم) این کار را انجام می‌دهند؟ فرمود: ای مفضّل، مگر نمی‌دانی خدای متعال روح رسول خدا را دو هزار سال قبل از آفرینش مخلوقات در عالم ارواح به سوی انبیا مبعوث فرمود؟ عرض کردم: بله می‌دانم!

فرمود: آیا نمی‌دانی آن حضرت ایشان را به توحید خدا و اطاعت او و پیروی از فرمانش دعوت نمود و بابت آن بهشت را به آن‌ها وعده فرمود و کسانی را که با انبیاء مخالفت کنند، با آتش ترسانده است؟ عرض کردم: بله.

فرمود: آیا پیامبر اکرم ضامن وعده و وعیدی که داده نیست؟ عرض کردم: هست!

فرمود: آیا علی بن ابی طالب جانشین او و امام امت او نیست؟ گفتم: آری.

فرمود: آیا «رضوان» و «مالک» از جمله فرشتگانی نیستند که برای شیعیان او طلب مغفرت می‌کنند و خود آن‌ها هم به سبب مهر و محبتی که از آن حضرت در دل دارند، رستگار می‌شوند؟ عرض کردم: بله.

فرمود: بنابراین، علی بن أبی طالب علیه‌السلام از طرف رسول خدا صلی الله علیه و آله قسمت‌کننده‌ی بهشت و جهنم است و رضوان و مالک به امر خدای تبارک و تعالی مطیع فرمان امام علی هستند.

ای مفضّل! این مفاهیم را یاد بگیر، چرا که از گنجینه‌ی علم است و فقط برای کسی که شایستگی دارد آن را بیان کن!

متن عربی

عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ(ع) لِمَ صَارَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ(ع) قَسِيمَ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ قَالَ لِأَنَّ حُبَّهُ إِيمَانٌ وَ بُغْضَهُ كُفْرٌ وَ إِنَّمَا خُلِقَتِ الْجَنَّةُ لِأَهْلِ الْإِيمَانِ وَ خُلِقَتِ النَّارُ لِأَهْلِ الْكُفْرِ فَهُوَ قَسِيمُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ لِهَذِهِ الْعِلَّةِ فَالْجَنَّةُ لَا يَدْخُلُهَا إِلَّا أَهْلُ مَحَبَّتِهِ وَ النَّارُ لَا يَدْخُلُهَا إِلَّا أَهْلُ بُغْضِهِ قَالَ الْمُفَضَّلُ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَالْأَنْبِيَاءُ وَ الْأَوْصِيَاءُ(ع) وَ أَوْلِيَاؤُهُمْ كَانُوا يُحِبُّونَهُ وَ أَعْدَاؤُهُمْ كَانُوا يُبْغِضُونَهُ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ فَكَيْفَ ذَلِكَ قَالَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ النَّبِيَّ(ص) قَالَ يَوْمَ خَيْبَرَ لَأُعْطِيَنَّ الرَّايَةَ غَداً رَجُلًا يُحِبُّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يُحِبُّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ مَا يَرْجِعُ حَتَّى يَفْتَحَ اللَّهُ عَلَى يَدَيْهِ فَدَفَعَ الرَّايَةَ إِلَى عَلِيٍّ(ع) فَفَتَحَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى يَدَيْهِ قُلْتُ بَلَى قَالَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص لَمَّا أُتِيَ بِالطَّائِرِ الْمَشْوِيِّ قَالَ اللَّهُمَّ ائْتِنِي بِأَحَبِّ خَلْقِكَ إِلَيْكَ وَ إِلَيَّ يَأْكُلُ مَعِي مِنْ هَذَا الطَّائِرِ وَ عَنَى بِهِ عَلِيّاً(ع) قُلْتُ بَلَى قَالَ فَهَلْ يَجُوزُ أَنْ لَا يُحِبَّ أَنْبِيَاءُ اللَّهِ وَ رُسُلُهُ وَ أَوْصِيَاؤُهُمْ رَجُلًا يُحِبُّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ يُحِبُّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقُلْتُ لَهُ لَا قَالَ فَهَلْ يَجُوزُ أَنْ يَكُونَ الْمُؤْمِنُونَ مِنْ أُمَمِهِمْ لَا يُحِبُّونَ حَبِيبَ اللَّهِ وَ حَبِيبَ رَسُولِهِ وَ أَنْبِيَائِهِ(ع) قُلْتُ لَا قَالَ فَقَدْ ثَبَتَ أَنَّ جَمِيعَ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ جَمِيعَ الْمَلَائِكَةِ وَ جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ كَانُوا لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(ع) مُحِبِّينَ وَ ثَبَتَ أَنَّ أَعْدَاءَهُمْ وَ الْمُخَالِفِينَ لَهُمْ كَانُوا لَهُمْ وَ لِجَمِيعِ أَهْلِ مَحَبَّتِهِمْ مُبْغِضِينَ قُلْتُ نَعَمْ قَالَ فَلَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ أَحَبَّهُ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْاخِرِينَ وَ لَا يَدْخُلُ النَّارَ إِلَّا مَنْ أَبْغَضَهُ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْاخِرِينَ فَهُوَ إِذَنْ قَسِيمُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ قَالَ الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَرَّجْتَ عَنِّي فَرَّجَ اللَّهُ عَنْكَ فَزِدْنِي مِمَّا عَلَّمَكَ اللَّهُ قَالَ سَلْ يَا مُفَضَّلُ فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَعَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ(ع) يُدْخِلُ مُحِبَّهُ الْجَنَّةَ وَ مُبْغِضَهُ النَّارَ أَوْ رِضْوَانُ وَ مَالِكٌ فَقَالَ يَا مُفَضَّلُ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بَعَثَ رَسُولَ اللَّهِ(ص) وَ هُوَ رُوحٌ إِلَى الْأَنْبِيَاءِ وَ هُمْ أَرْوَاحٌ قَبْلَ خَلْقِ الْخَلْقِ بِأَلْفَيْ عَامٍ قُلْتُ بَلَى قَالَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّهُ دَعَاهُمْ إِلَى تَوْحِيدِ اللَّهِ وَ طَاعَتِهِ وَ اتِّبَاعِ أَمْرِهِ وَ وَعَدَهُمُ الْجَنَّةَ عَلَى ذَلِكَ وَ أَوْعَدَ مَنْ خَالَفَ مَا أَجَابُوا إِلَيْهِ وَ أَنْكَرَهُ النَّارَ قُلْتُ بَلَى قَالَ أَ وَ لَيْسَ النَّبِيُّ(ص) ضَامِناً لِمَا وَعَدَ وَ أَوْعَدَ عَنْ رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قُلْتُ بَلَى قَالَ أَ وَ لَيْسَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ(ع) خَلِيفَتَهُ وَ إِمَامَ أُمَّتِهِ قُلْتُ بَلَى قَالَ أَ وَ لَيْسَ رِضْوَانُ وَ مَالِكٌ مِنْ جُمْلَةِ الْمَلَائِكَةِ وَ الْمُسْتَغْفِرِينَ لِشِيعَتِهِ النَّاجِينَ بِمَحَبَّتِهِ قُلْتُ بَلَى قَالَ فَعَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ(ع) إِذاً قَسِيمُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ(ص) وَ رِضْوَانُ وَ مَالِكٌ صَادِرَانِ عَنْ أَمْرِهِ‏ بِأَمْرِ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَا مُفَضَّلُ خُذْ هَذَا فَإِنَّهُ مِنْ مَخْزُونِ الْعِلْمِ وَ مَكْنُونِهِ لَا تُخْرِجْهُ إِلَّا إِلَى أَهْلِهِ‏.

منابع
image_pdf
بحارالانوار/5/194/39
علل الشرائع/161/1
0 0 رای ها
رأی دهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

دسترسی سریع

دسته بندی روایات

0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x