امام صادق علیه‌السلام آیه 166 سوره نساء را این‌گونه قرائت و معنا کردند: «لٰکِنِ اللهُ یَشْهَدُ بِما أنزَلَ إلَیْکَ [فی عَلیٍّ] أنزَلَهُ بِعِلْمِهِ وَ الْمَلائِکَةُ یَشْهَدونَ وَ کَفیٰ بِاللهِ شَهیدًا»{خداوند گواهی می‌دهد به آنچه [درباره علی] بر تو نازل کرده، که از روی علمش نازل کرده است، و فرشتگان هم گواهی می‌دهند، هر چند گواهی خدا کافی است}.

در ادامه، ایشان آیات 168و 169 را هم به این صورت قرائت و معنا فرمودند: «إنَّ الَّذینَ کَفَرواْ وَ ظَلَمواْ [آلَ مُحَمَّدٍ حَقَّهُمْ]  لَمْ یَکُنِ اللهُ لِیَغْفِرَ لَهُمْ وَ لا لِیَهْدیَهُمْ طَریقًا * إلّا طَریقَ جَهَنَّمَ خالِدینَ فیها أبَدًا وَ کانَ ذٰلِکَ عَلَی اللهِ یَسیرًا»{کسانی که کافر شدند، و [در حق آل محمد] ستم کردند، هرگز خدا آنها را نخواهد بخشید و آنان را به هیچ راهی هدایت نخواهد کرد، مگر به راه جهنم! که جاودانه در آن خواهند ماند. و این کار برای خدا آسان است.}