محمد بن عبیدالله: چون با علی علیه‌السلام بیعت شد و طلحه و زبیر روانه بصره شدند و معاویه و مردم شام با وی از در مخالفت برخاستند، ابورافع گفت: این است مصداق قول رسول خدا صلی الله علیه و آله آن‌گاه که فرمود: علی با قومی خواهد جنگید که جنگیدن با آن‌ها جهاد فی سبیل الله است. پس هر کس نتوانست با دست خود به جهاد برود، با زبانش جهاد کند و هرکه با زبانش نتوانست، با قلبش؛ راه دیگری وجود ندارد!

به همین خاطر، ابورافع، خانه و زمینش در خیبر را فروخت و با قبیله و خانواده خود -در حالی که مردی سالخورده بود و ۸۰ سال داشت- همراه علی علیه‌السلام گشت.

درباره خود گفت: الحمدُ لله که امروزه کسی را نمی‌شناسم که منزلتی چون من داشته باشد. من دوبار با رسول خدا بیعت کردم؛ در بیعت عقبه و بیعت رضوان. به سوی دو قبله نماز خواندم و سه بار هجرت کردم. گفته شد: این سه هجرت کدامند؟ گفت: هجرت اول با جعفر بن ابی طالب به سرزمین نجاشی بود که رسول خدا وی را فرستاد. (هجرت دوم) مهاجرت به مدینه به همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله و (هجرت سوم) این هجرت که با علی بن ابی طالب علیه‌السلام به سوی کوفه است.

وی همچنان ملازم علی علیه‌السلام بود تا اینکه آن حضرت به شهادت رسید و ابورافع به همراه ‌امام حسن علیه‌السلام به مدینه بازگشت بی‌آنکه خانه یا زمینی در آنجا داشته باشد. لذا ‌امام حسن علیه‌السلام خانه امیرالمؤمنین علیه‌السلام را به دو نصف تقسیم کرد و نصفی از آن را به ابورافع داد و درآمد زمینی در ینبع را به وی اختصاص داد. که بعداً عبیدالله بن أبی رافع آن را به مبلغ ۲۶۰ هزار درهم به معاویه فروخت.

متن عربی

قَالَ السَّیِّدُ فِی کِتَابِ سَعْدِ السُّعُودِ: ... قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ عُبَیْدِ اللَّهِ فَلَمَّا بُویِعَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیهما السلام وَ سَارَ طَلْحَهُ وَ الزُّبَیْرُ إِلَی الْبَصْرَهِ وَ خَالَفَهُ مُعَاوِیَهُ وَ أَهْلُ الشَّامِ قَالَ أَبُو رَافِعٍ هَذَا قَوْلُ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله إِنَّهُ سَیُقَاتِلُ عَلِیّاً قَوْمٌ یَکُونُ حَقّاً فِی اللَّهِ جِهَادُهُمْ فَمَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ جِهَادَهُمْ بِیَدِهِ فَبِلِسَانِهِ وَ مَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ بِلِسَانِهِ فَبِقَلْبِهِ لَیْسَ وَرَاءَ ذَلِکَ شَیْ ءٌ فَبَاعَ أَبُو رَافِعٍ دَارَهُ وَ أَرْضَهُ بِخَیْبَرَ ثُمَّ خَرَجَ مَعَ عَلِیٍّ بِقَبِیلَتِهِ وَ عِیَالِهِ وَ هُوَ شَیْخٌ کَبِیرٌ ابْنُ خَمْسٍ وَ ثَمَانِینَ سَنَهً: ثُمَّ قَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ لَقَدْ أَصْبَحْتُ وَ مَا أَعْلَمُ أَحَداً بِمَنْزِلَتِی لَقَدْ بَایَعْتُ الْبَیْعَتَیْنِ بَیْعَهَ الْعَقَبَهِ وَ بَیْعَهَ الرِّضْوَانِ وَ لَقَدْ صَلَّیْتُ الْقِبْلَتَیْنِ وَ هَاجَرْتُ الْهِجَرَ الثَّلَاثَ فَقِیلَ لَهُ مَا الْهِجَرُ الثَّلَاثُ قَالَ هِجْرَهٌ مَعَ جَعْفَرِ بْنِ أَبِی طَالِبٍ إِلَی أَرْضِ النَّجَاشِیِّ إِذْ بَعَثَهُ رَسُولُ اللَّهِ وَ هِجْرَهٌ إِلَی الْمَدِینَهِ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ هَذِهِ هِجْرَهٌ مَعَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیهما السلام إِلَی الْکُوفَهِ ثُمَّ لَمْ یَزَلْ مَعَهُ حَتَّی اسْتُشْهِدَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام وَ رَجَعَ أَبُو رَافِعٍ مَعَ الْحَسَنِ علیه السلام إِلَی الْمَدِینَهِ وَ لَا دَارَ لَهُ وَ لَا أَرْضَ فَقَسَمَ لَهُ الْحَسَنُ علیه السلام دَارَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ نِصْفَیْنِ وَ أَعْطَاهُ بِیَنْبُعَ أَرْضاً أَقْطَعَهَا إِیَّاهُ فَبَاعَهَا عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ أَبِی رَافِعٍ بَعْدُ مِنْ مُعَاوِیَهَ بِمِائَتَیْ أَلْفِ دِرْهَمٍ وَ سِتِّینَ أَلْفاً

منابع
image_pdf
بحارالانوار/۲۴/۲۰۱/۳۵
سعد السعود/۹۶

مجالس
۰ ۰ رای ها
رأی دهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest


۰ نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
۰
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x