مسعدة بن صدقه: به امام صادق علیه‌السلام گفته شد: مردم نقل می‌کنند که علی علیه‌السلام بر منبر کوفه این‌گونه فرموده است: «ای مردم، شما را دعوت می‌کنند به من دشنام دهید، در این زمان به من دشنام دهید؛ و بعد از آن به اعالم بیزاری از من دعوت می‌شوید، در این صورت از من اعلام بیزاری نکنید!»
امام صادق علیه‌السلام فرمود: مردم چقدر زیاد به علی دروغ می‌بندند! ایشان این‌طور فرمود: «شما را دعوت می‌کنند به من دشنام دهید، به من دشنام دهید. و بعد شما را به اعلام بیزاری از من دعوت می‌کنند و من بر دین محمّدم» و نفرمود «از من اعلام بیزاری نکنید!».
شخص سؤال‌کننده به امام صادق علیه‌السلام عرض کرد: نظر شما این است که کشته شدن را بر اعلام بیزاری ترجیح دهد؟ امام فرمود: به خدا این تکلیف را ندارد. تکلیف او همان است که عمّار بن یاسر کرد، زمانی که اهل مکه او را مجبور به بیزاری جستن از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نکردند ولی قلبش با ایمان محکم بود. خدای عزّوجل درباره او این آیه را نازل فرمود: «إلَا مَنْ أُکْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْایمان»{مگر آن کس که مجبور شده ولی قلبش به ایمان اطمینان دارد…}(نحل/106). پیامبر به او فرمود: ای عمّار، اگر دوباره تو را مجبور به این کار کردند، باز هم این کار را بکن، زیرا خدا با نازل کردن آیه‌ای عذر تو را پذیرفته و به تو فرمان داده که اگر آن‌ها دوباره تو را وادار کردند، تو هم این کار را تکرار کن.
