علی علیه السلام این سخن پیامبر صلی الله علیه و آله را خواند: «هر کس که من مولای اویم علی مولای اوست». آنگاه دوازده نفر از انصار شهادت دادند و اَنَس بن مالک حاضر بود و شهادت نداد. علی علیه السلام فرمود: ای انس چه چیز مانع از آن شد که شهادت دهی در حالی که شنیدی آنچه را شنیدند؟ گفت: پیر شدم و فراموش کردم. امام علیه السلام درباره او فرمود: پروردگارا اگر دروغ گفت او را دچار سفیدی یا برص کن که عمامه آن را نپوشاند. أبوعمیره گفت: خدا را گواه میگیرم که من او را دیدم در حالی که بین چشمانش سفیدی بود.