امام صادق علیه‌السلام: هر مؤمنی که بمیرد رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی علیه‌السلام با هم بر او وارد می‌شوند؛ پیامبر بالای سر او و امام علی پایین پایش می‌نشیند. رسول خدا سرِ مبارک خود را پایین می‌آورد و به او می‌فرماید: ای دوستدار خدا، به تو بشارت می‌دهم که من رسول خدا هستم؛ من از هر چه در دنیا باقی گذاشتی برای تو بهترم! بعد علی علیه‌السلام سر خود را به او نزدیک می‌کند و می‌گوید: ای دوستدار خدا، من همان علی بن أبی طالبی هستم که دوستش داشتی! یقین داشته باش که برایت سودمند خواهم بود!
این مطلب در قرآن نیز آمده است؛ در آیه «الَّذینَ آمَنواْ وَ کانواْ یَتَّقونَ * لَهُمُ الْبُشْریٰ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا و فِی الآخِرَةِ لا تَبدیلَ لِکَلِماتِ اللَّهِ ذٰلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیم»{همان‌ها كه ايمان آوردند، و از مخالفت فرمان خدا پرهيز مى‌كردند در زندگى دنيا و در آخرت، شاد و مسرورند؛ وعده‌هاى الهى تخلّف‌ناپذير است! اين است آن رستگارى بزرگ! (یونس/64-63)
