امام باقر علیه‌السلام: منظور از «حسنه» [در قرآن]، ولایت علی علیه‌السلام و محبت اوست و منظور از «سیّئه» [در قرآن]، دشمنی با او و نفرت از او است، و خدا با وجود دشمنی و نفرت از او، هیچ عملی را از انسان نمی‌پذیرد.
منظور از آیه «وَ مَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فیهَا حُسْنًا»{هر کس نیکی به جا آورد، برای او در ثواب آن خواهیم افزود.}(شوری/23) هم محبت علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است.
