امام صادق علیه‌السلام درباره آیه «وَ إذا تُتْلیٰ عَلَیْهِمْ آیاتُنا بَیِّناتٍ قالَ الَّذینَ لا یَرْجونَ لِقاءَنا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَیْرِ هٰذا أوْ بَدِّلْهُ قُلْ ما یَکونُ لی أنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقاءِ نَفْسی إنْ أتَّبِعُ إلّا ما یُوحیٰ إلَیَّ إنّی أخافُ إنْ عَصَیْتُ رَبّی عَذابَ یَوْمٍ عَظیم»{وقتی آیه‌های روشنگر ما را برای مردم می‌خوانند، کسانی که انتظار دیدار ما را ندارند، به تو پیشنهاد می‌دهند: «یک قرآن دیگر بیاور یا لااقل تغییراتی در آن بده!». بگو: «من حق ندارم سرخود آن را تغییر دهم؛ بلکه فقط از چیزی پیروی می‌کنم که به من وحى مى‌شود؛ چون مى‌ترسم با نافرمانی خدا، گرفتار عذاب روزى هولناک شوم.»}(یونس/15) فرمود: مقصود از این آیه امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام است و عبارت «من حق ندارم از پیش خود قرآن را تغییر دهم؛ بلکه فقط از چیزی پیروی می‌کنم که به من وحى مى‌شود» یعنی من نمی‌توانم امامت و ولایت علی بن ابی‌طالب را خودسرانه به کسی بدهم، بلکه من پیرو وحی هستم که بر من نازل می‌شود.