عبدالله بن عطا: در محضر امام باقر علیه السلام در مسجدالنبی نشسته بودم، در حالی که عبدالله بن سلام در صحن مسجد نشسته بود. عرض کردم: قربانت شوم، «آنکه علم کتاب نزد اوست»، همین مرد است؟ ایشان فرمود: خیر، او دوست شما علی بن ابی طالب است که آیه «إنَّما وَلیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسولُهُ وَ الَّذینَ آمَنواْ الَّذینَ یُقیمونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعون»{ولی

شما، تنها خدا و پیامبر اوست و کسانی که ایمان آورده اند، همان کسانی که نماز برپا می دارند و در حال رکوع زکات می دهند.}(مائده/55) در شأن او نازل شده است. همچنین آیه «یا أیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغْ ما أُنزِلَ إلَیْکَ مِن رَبِّکَ وَ إن لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاس»{ای پیامبر، آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده، ابلاغ کن و اگر نکنی پیامش را نرسانده‌ای. و خدا تو را از گزندِ مردم نگاه می دارد.}(مائده/67) درباره او نازل شد و رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، دست علی بن ابی طالب علیه السلام را در روز غدیرخم بالا برد و فرمود: هر که من مولای اویم، اینک علی مولای اوست.